Σε προηγούμενο άρθρο της σειράς που αφιερώνουμε στο «ήθος» της αριστεράς έχουμε αναφερθεί στην πάγια τακτική της να βαδίζει βάσει σχεδίου και να είναι αφοσιωμένη στο να αποσπά όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη και με οποιοδήποτε τρόπο. Ένα ταξίδι στην ελληνική επικράτεια, μερικοί καλοί περίπατοι σε κάποιες πόλεις αρκούν για τις πρώτες ισχυρές εντυπώσεις.
Η αλήθεια βρίσκεται μπροστά στα μάτια του παρατηρητή και κείτεται στους τοίχους, στα τοιχία, στις κολώνες, στις προσόψεις κάποιων κτηρίων. Στο παρελθόν, και στο πλαίσιο μίας έρευνας που διεκπεραίωσα, μέτρησα 643 συνθήματα τοίχου με σπρέι στο τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Πατησίων, Ηπείρου, Αγίου Μελετίου και Αδμήτου. Όποιος αμφιβάλλει μπορεί ο ίδιος να πειραματιστεί για κάποιες ώρες. Το 80% των συνθημάτων προήρχοντο από διάφορες αναρχικές ομάδες. Το υπόλοιπο 20% από ομάδες antifa. Αυτή περίπου η κατάσταση επικρατεί παντού. Ουδέποτε έχει συλληφθεί εξ’ αυτών για φθορά ξένης ιδιοκτησίας, πέραν του αισχρού, προκλητικού και απειλητικού περιεχομένου των συνθημάτων. Σε κάθε συνοικία της Αθήνας και σχεδόν κάθε εβδομάδα αναρτώνται τρεις ή τέσσερεις διαφορετικές αφίσες με αναρχικό ή αριστερίστικο περιεχόμενο.
Υπάρχουν και κάποιες αφίσες του ΚΚΕ σπανίως δε και του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι εκεί. Σε τακτική βάση και σε γέφυρες, πλατείες, πάρκα και κατειλημμένα κτήρια αναρτώνται πανό από τις ίδιες –και μόνο – ομάδες.
Με αυτή την εικόνα θα υπέθετε κάποιος ότι οι αναρχικοί και οι ακροαριστεροί υποστηρίζονται από τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων. Όλοι γνωρίζουν ότι αντίθετα ήταν, είναι και θα είναι μία ισχνή μειοψηφία. Τι πραγματικά συμβαίνει; «Είναι πολύ καλά οργανωμένοι», αποφαίνονται κάποιοι πολίτες, πατριώτες και μη.
Και η πνευματική τους οκνηρία τους σταματά εκεί. Δεν «το κουράζουν» περαιτέρω. Πράγματι, είναι καλά οργανωμένοι αλλά η καλή οργάνωση κοστίζει.
Ας εξετάσουμε τις αφίσες. Μία φθηνή επιλογή έγχρωμης αφίσας 297×420 mm σε τιράζ 20000 τεμαχίων κοστίζει με ΦΠΑ 810 ευρώ. Εάν υπολογίσουμε τρία θέματα η τιμή είναι 2430 ευρώ. Αυτό είναι το κόστος την εβδομάδα, οπότε το μήνα ανέρχεται σε 9720 ευρώ. Σε προεκλογικές περιόδους τα πολιτικά κόμματα μισθώνουν συνεργεία για να αναρτήσουν τις αφίσες τους. Στην περίπτωση που εξετάζουμε αντιμετωπίζουμε μία μόνιμη κατάσταση.
Απαιτούνται συνεργεία τα οποία πρέπει να βγαίνουν και να κολλάνε τις αφίσες σε μόνιμη βάση.
Αυτοί που διεκπεραιώνουν τις αφισοκολλήσεις δεν μπορούν να είναι «ιδεολόγοι – αγωνιστές» καθότι ούτε αριθμητικά επαρκούν ούτε είναι δυνατόν να ασχολούνται με αυτό συνεχώς.
Συνεπώς, για να ολοκληρωθούν οι αφισοκολλήσεις απαιτούνται συνεργεία που μισθώνονται.
Και εδώ τίθεται ένα ερώτημα: Ποιος τροφοδοτεί οικονομικά αυτές τις «επιχειρήσεις»; Δεν είναι όλοι τους πλουσιόπαιδα που κάνουν συνεχώς «τραβηχτικές» από τους γονείς τους. Επίσης δεν είναι ούτε επιτυχημένοι επαγγελματίες ούτε επιχειρηματίες ώστε να χρηματοδοτούν σε μόνιμη βάση. Ήγουν, από κάποιους παίρνουν χρήματα.
Οι πιθανοί χρηματοδότες είναι δύο κατηγοριών: Είτε κάποιοι πολιτικοί οργανισμοί που έχουν δυνατότητες (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) είτε κάποιοι διεθνείς οργανισμοί οι οποίοι επιθυμούν αυτή την κατάσταση στις πόλεις μας.
Δηλαδή την επιβολή της ιδεολογικής τρομοκρατίας. Ο πολίτης βγαίνοντας από την πόρτα του σπιτιού του βλέπει τα προκλητικά και απειλητικά συνθήματα στους τοίχους, βλέπει τις διάφορες αφίσες με την αποκρουστική αισθητική, βλέπει αναρτημένα τα πανό στις πλατείες που κανείς δεν τολμά να αγγίξει.
Τώρα θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη και κάτι άλλο, εξαιρετικά σημαντικό. Η αποστροφή και φυσική αντίσταση των πολιτών σε αυτή την ιδεολογική τυραννία εκφράζεται με κάποιες σποραδικές αναγραφές εθνικών συνθημάτων από νέους ανθρώπους. Εντός ολίγων ημερών ή και ωρών τα εθνικά συνθήματα έχουν σβηστεί ή αλλοιωθεί.
Λειτουργεί συνεχής επίβλεψη των συνθημάτων σε όλες τις συνοικίες της πόλης και ενεργοποιούνται συνεργεία επιδιόρθωσης. Πρόκειται για επαγγελματική πολιτοφυλακή που δρα με αυτοματισμό.
Ουδέποτε οι αναρχικές ομάδες και οι συλλογικότητες antifa έκρυψαν ότι ανήκουν στην αριστερά.
Οι αναρχικοί θεωρούν επίσημα (indymedia) ότι το ΣΕΚ, η antifa και η ΚΕΕΡΦΑ αποτελούν όμορους χώρους με τον δικό τους. Αυτές οι τακτικές, οι δράσεις και οι συνδιαλλαγές σε συνδυασμό με την προκλητική ανοχή της πολιτείας προδίδουν κάποια ακόμη χαρακτηριστικά της αριστεράς.
Η αριστερά κατατάσσει τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη περιλαμβάνει αυτούς που ακολουθούν και τους χρησιμοποιεί αναλόγως. Η δεύτερη, η πολυπληθέστερη, περιλαμβάνει αυτούς που αδιαφορούν ή διαφωνούν. Αυτοί πρέπει να φιμωθούν, να τρομοκρατηθούν και να υποταχθούν. Και μάλιστα στο όνομα του λαού, της «αυτοδιάθεσης» και της «ανυπακοής».
Η εξαπάτηση, η καταπίεση και η συνεχής απόπειρα υποτίμησης της νοημοσύνης των ανθρώπων είναι ηθικά στοιχεία της αριστεράς. Θα το διαπιστώσουμε και στη συνέχεια.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ
