Στις 15 Δεκεμβρίου 2020 υπήρξε δημόσια παρέμβαση από ομογενείς επιχειρηματίες στις ΗΠΑ, τους Τζον Κατσιματίδης (John A. Catsimatidis), Άντριου Λιβέρης (Andrew Liveris), Ντένις Μεχίελ (Denis Mehiel), Μάικλ Ψαρός (Michael Psaros) και Τζορτζ Στάμας (George P. Stamas) για το πρόβλημα της έξαρσης της τουρκικής επιθετικότητας.
Συγκεκριμένα με καταχώρηση τους στους New York Times οι προαναφερόμενοι ομογενείς ζητούν την στήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης στις Ελληνικές θέσεις. Αναλυτικά το κείμενο της καταχώρησης φέρει τον τίτλο “Η Τουρκία και η Ελλάδα μπορούν και πρέπει να ζήσουν μαζί” και πλαισιώνεται από φωτογραφία με το ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.
Το περιεχόμενο τους κειμένου είναι αρκετά ενδιαφέρον για πολιτική ανάλυση. Συγκριμένα σε αυτό το κείμενο θα γίνει η σύγκριση της επιχειρηματικής και εμπορικής οπτικής που διαπνέει το κείμενο της παρέμβασης των ομογενών έναντι της λογικής και αντικειμενικής γεωπολιτικής ανάλυσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
2. Η Τουρκία εφαρμόζει πραγματικά ένα άκρως επεκτατικό γεωπολιτικό δόγμα
“Οι τουρκικές κινήσεις λαμβάνουν χώρα σε πολλαπλά μέτωπα: η μετατροπή τού πιο αντιπροσωπευτικού συμβόλου της συνύπαρξης του χριστιανισμού με το Ισλάμ, η Αγία Σοφία, σε τέμενος, παράνομες δραστηριότητες, υποστηριζόμενες από στρατιωτική δύναμη στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, προκλητικές κινήσεις στην Αμμόχωστο, που παραβιάζουν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία, τη Λιβύη και το Ιράκ και τελευταία εμπλοκή ακόμα και στη σύρραξη μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.”
Πράγματι το τουρκικό καθεστώς του Ερντογάν εδώ και πολύ καιρό εφαρμόζει ένα άκρως επιθετικό και γεωπολιτικό δόγμα στα γειτονικά κράτη. Επιπροσθέτως αυτά τα πλήγματα είναι στρατιωτικής και πολιτικής φύσεως, όπως πολεμικές επιχειρήσεις στο Αρτσάχ ή ψυχολογικός πόλεμος στην Ελλάδα με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και εισαγωγή του δόγματος της “γαλάζιας πατρίδας”.
3. Οι μεγάλοι γεωπολιτικοί παίκτες δεν κοιτούν αδιάφορα
“Η επιχειρούμενη αποσταθεροποίηση μιας ευρύτερης περιοχής βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος χωρών όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος και χρήζει της επείγουσας προσοχής των ΗΠΑ. “
Σίγουρα οι μεγάλες γεωπολιτικές δυνάμεις της Ρωσίας, Αμερικής και Ισραήλ ενδιαφέρονται άμεσα για την εξέλιξη της επιθετικότητας της Τουρκίας. Από τα πρόσφατα γεγονότα υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής στην στρατηγική και των τριών παραπάνω πόλων, η μη-αλλαγή του status-quo. Συγκεκριμένα οι αναλυτές πληροφοριών των παραπάνω δυνάμεων γνωρίζουν ότι πρώτον ο πόλεμος είναι η τελευταία αναπόφευκτη πράξη σε μια διαμάχη και δεύτερον αν θα πρέπει να γίνει πόλεμος τότε θα πρέπει να διεξαχθεί μεταξύ των αντιπάλων τους.
4. Δυστυχώς οι σχέσεις και διασυνοριακές επαφές Ελλάδας & Τουρκίας δεν είναι καλές
“Η επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας επηρεάζει αρνητικά και υπονομεύει τις θετικές σχέσεις και τις διασυνοριακές επαφές μεταξύ των λαών της Τουρκίας και της Ελλάδας που έχουν μεγάλες προοπτικές.”
Σίγουρα οι ομογενείς επιχειρηματίες προσβλέπουν σε μια καλή γειτονία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που θα ενισχύει το εμπόριο, τον τουρισμό και γενικότερα την οικονομική άνθηση. Όμως η Τουρκία δεν έχει πετρέλαιο στα εδάφη της και άρα δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει μια ανεξάρτητη οικονομία. Αντιθέτως στην Ελλάδα υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων που όμως δεν εξάγονται επειδή δεν συμφέρει την Αμερική (βλέπε αμερικανικές εξαγωγές υδρογονοποιημένου αερίου). Συμπερασματικά σε αυτό το σημείο εάν δεν υπάρξει ριζική αλλαγή της τουρκικής πολιτικής που να αποδέχεται μια αιωνίως εξαρτημένη οικονομία, οι σχέσεις με την Ελλάδα θα είναι επεκτατικής και κατακτητικής φύσεως.
5. Οι ομογενείς ζητούν παρέμβαση των ΗΠΑ
“Οι Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν χρήση όλων των διαθέσιμων μέσων για να εμποδίσουν την κλιμάκωση της έντασης που επιχειρείται από την Τουρκία.”
Η Αμερική κοιτάει πρώτα τα συμφέροντα της που σε αρκετές περιπτώσεις είναι ακριβώς αντίθετα με τα συμφέροντα της Ελλάδας, μέγιστο παράδειγμα ήταν η παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας στα Βαρντάσκα-Σκόπια. Επιπροσθέτως αδιαμφισβήτητα οι πρόσφατες κυρώσεις σε στρατιωτικό υλικό προς την Τουρκία εξυπηρετούν πρωτίστως τα αμερικανικά συμφέροντα. Δυστυχώς την Αμερική δεν την ενδιαφέρει η κλιμάκωση της έντασης που επιχειρείται από την Τουρκία αλλά η μη εκμετάλευση της Ελληνικής ΑΟΖ στο σημερινό στάδιο και η τουρκική επεκτατικότητα συνεισφέρει σε αυτό τον σκοπό.
6. Διεθνές Δίκαιο εναντίον του Δίκαιου του Ισχυρού
“Οι Ηνωμένες Πολιτείες να στηρίξουν τη θέση της Ελλάδας υπέρ της τήρησης του Διεθνούς Δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Δικαίου της Θαλάσσης, και υπέρ της βελτίωσης των σχέσεων μέσω του διαλόγου, ενώ παράλληλα να συμβάλλουν στο να αποφεύγονται οι απειλές βίας, η στρατιωτική δραστηριότητα και η φιλοπόλεμη ρητορική.”
Δυστυχώς ανέκαθεν υπήρχε μόνο του δίκαιο του ισχυρού. Η έννοια του διεθνούς δικαίου είναι μια γεωπολιτική ξόβεργα που προσπαθεί να συλλάβει και να καταπνίξει τις διαμαρτυρίες του αδύναμου προς όφελος του ισχυρού.
7. Ευσεβείς πόθοι και στρατιωτική ισχύς
“Η Τουρκία και η Ελλάδα μπορούν και πρέπει να ζήσουν μαζί. Οι λαοί τους αξίζουν ένα ειρηνικό μέλλον με οικονομικές και πολιτιστικές σχέσεις και συνεργασία ως πολίτες σύγχρονων δυτικών δημοκρατιών. Κάτι τέτοιο στο κάτω κάτω θα είναι προς όφελος των γειτόνων και της ευρύτερης περιοχής.”
Δυστυχώς η Ελλάδα και η Τουρκία στην σημερινή γεωπολιτική κατάσταση δεν μπορούν να ζήσουν μαζί. Βέβαια θα ήταν βέλτιστο να μπορούσε ο τεράστιος Ελληνικός πληθυσμός που ζει στην Τουρκία να μπορούσε να ανακτήσει την ταυτότητα και την ελεύθερη έκφραση του. Πραγματική αυτή η εκδοχή θα μπορούσε να είναι σε όφελος όλης της ευρύτερης περιοχής.
Ιωάννης Ροΐδης
