Φτάνουμε, όχι αισίως, στο 2021

Φτάνουμε, όχι αισίως πάντως, (η επιβίωση για τον Κυπριακό Ελληνισμό ήταν και παραμένει μια υπόθεση με αβέβαιη έκβαση) στο νέο έτος, μετά και το τέλος του δίσεκτου 2020. Τα δεδομένα που έχουμε ενώπιον μας είναι συνεχώς μεταβαλλόμενα, ο Γεωστρατηγικός χάρτης της περιοχής και τα εμπλεκόμενα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων αλλάζουν, οι καταστροφικές επιλογές όμως των συγκεκριμένων ‘αυτοκτονικών ηγεσιών’ παραμένουν οι ίδιες. Δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία. Δεν χρειάζεται καν, να εμβαθύνει κανείς, σε πρόσφατα γεγονότα και πολιτικές θέσεις που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Υπάρχουν ηγέτες που θεωρούσαν τον Σουλτάνο-Ερντογάν ως αξιόπιστο διαπραγματευτή και τον χαρακτήριζαν μάλιστα ως… σύγχρονο ηγέτη και ‘Ισλαμοδημοκράτη’ και είναι οι ίδιοι που επενδύουν ακόμα στον πιθανό εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας που θα επέλθει μέσω της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στο Κυπριακό, εμμένουν στην ίδια επιδίωξη για ‘λύση’ συνεταιρικού “κράτους” Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα. Την ‘λύση’ που ευχαρίστως θα δεχόταν και η Τουρκία γιατί την εξυπηρετεί πλήρως, ασχέτως με το τι δηλώνουν οι ηγέτες της, που μιλούν πλέον για λύση δύο κρατών, ακριβώς για να πείσουν κι αυτοί με την σειρά τους (όπως θέλουν τα πείσουν και δικοί μας ηγέτες), ότι η Δ.Δ.Ο. είναι η μόνη εφικτή λύση. Οι ‘ηγέτες’ αυτοί, οδηγούν την Κύπρο στην καταστροφή. Είναι τόσο καταφανές που δεν υπάρχει κάποιος πιο ήπιος τρόπος για να το διατυπώσει κανείς. Για να είναι εκεί όμως αυτοί οι ηγέτες και να κρατούν τις τύχες μας στα χέρια τους, σημαίνει ότι τους στηρίζει ο λαός με την ψήφο του. Αυτή είναι μια άλλη παράμετρος που σχετίζεται άμεσα με τα όσα δύσκολα περάσαμε και αυτά που μας περιμένουν στο νεφελώδες και αβέβαιο μέλλον μας.

Υπάρχει εναλλακτική πορεία! Προέκυψαν ευνοϊκές εξελίξεις όπως η ανακάλυψη των φυσικών πόρων στις θάλασσες της Κύπρου. Μετά από κάποιες σωστές κινήσεις που έγιναν, προβάλλει ως μοναδική σανίδα σωτηρίας για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Λέχθηκε κατά κόρον ότι η ανακήρυξη/οριοθέτηση της Κυπριακής Α.Ο.Ζ., η αδειοδότηση οικοπέδων σε εταιρείες προερχόμενες από χώρες-υπερδυνάμεις, θα θωράκιζε την Α.Ο.Ζ. μας και θα εξασφάλιζε την ασφαλή εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου. Φυσικά ο Τούρκος που έχουμε απέναντι μας, έχει άλλη άποψη. Φαίνεται από την λυσσαλέα του αντίδραση, πόσο σωστή κίνηση είναι να καταφύγουμε, ως Κυπριακός Ελληνισμός στην στρατηγική αυτή, ως εναλλακτική πορεία εφόσον δεν έχουμε δυστυχώς προς το παρόν ισχυρή άμυνα, που θα λειτουργούσε αποτελεσματικά ως αποτρεπτική ισχύς.

Υπάρχουν όντως ευνοϊκές συγκυρίες που πρέπει να τύχουν σωστής εκμετάλλευσης από τον Ελληνισμό.
Με διαφορετικές προσεγγίσεις από τις σημερινές τάσεις αυτοχειρίας… Πρώτα πρέπει να αντιμετωπιστεί ο Τούρκος, όπως του αρμόζει. Να τερματιστεί άμεσα αυτή η ‘επίθεση φιλίας’ προς την Τουρκία και να πάψουν οι ηγέτες μας να έχουν ψευδαισθήσεις ότι αυτή η χώρα θα εξευρωπαϊστεί ή ότι η προκλητικότητά της θα αντιμετωπιστεί ως Ευρωπαϊκό πρόβλημα και όχι ως πρόβλημα επεκτατισμού που στρέφεται κατά Ελλάδας και Κύπρου. Όλα αυτά είναι ουτοπικά σενάρια! Πρόσφατο ηχηρό παράδειγμα, είναι το νέο φιάσκο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπου… πράγμα αναμενόμενο, και πάλι δεν επιβλήθηκαν κυρώσεις στην Τουρκία, η οποία αλώβητη, χωρίς το οποιοδήποτε κόστος για τις ανομίες της, συνεχίζει από την επομένη να εκδίδει τις γνωστές NAFTEX, να αμφισβητεί την Ελληνική κυριαρχία, να απαιτεί αποστρατιωτικοποίηση των Ελληνικών νησιών κ.ο.κ.

Επιβάλλεται να αναθεωρηθούν όλα τα δόγματα που υπήρχαν τις τελευταίες δεκαετίες στις σχέσεις με την Τουρκία. Με ποιοτικούς εξοπλισμούς, να σμικρυνθεί το χάσμα που δημιουργήθηκε στους συσχετισμούς στρατιωτικών δυνάμεων Τουρκίας-Ελλάδας, να οριοθετηθεί η Α.Ο.Ζ. μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, να επανασυσταθεί το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα. Μόνον έτσι θα θωρακιστεί ο Ελληνισμός στο σύνολο του και μόνον έτσι θα πάρουν τα σωστά μηνύματα αποφασιστικότητας οι Τούρκοι.

Μία από τις πλέον ευνοϊκές εξελίξεις είναι και η αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου των Τούρκων, μπροστά στα μάτια της Διεθνούς Κοινότητας. Πολλοί αναλυτές προβλέπουν ότι έρχεται το τέλος της ‘ηγεμονίας του Ερντογάν’ και παράλληλα το τέλος των Τουρκικών φιλοδοξιών που απλώνονται από την Κύπρο σε όλη την γύρω περιοχή, μέχρι και το Αζερμπαϊτζάν και την Σομαλία. Η αλαζονική συμπεριφορά του Σουλτάνου-Ερντογάν, ξεφεύγει πλέον και αγγίζει σήμερα τα ίδια τα συμφέροντα ισχυρών χωρών καθώς και την ασφάλεια τους. Δεν μπορούν π.χ. οι Η.Π.Α. να ανεχθούν να προχωρήσει η παραγγελία των F-35, ενώ η Τουρκία εξοπλίζεται με τους Ρωσικούς S-400. «Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους για όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους, όλο τον καιρό», λόγια του Άβρααμ Λίνκολν, επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε.

Ούτε μια Γαλλία μπορεί να δέχεται τον εγκλωβισμό/στοχοποίηση των φρεγατών της από Τουρκικά πολεμικά.
Ακόμα κι αυτοί οι Γερμανοί και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες κάνουν τώρα δεύτερες σκέψεις, βλέποντας την τρομοκρατία του ‘ISIS’ να κτυπά εντός των χωρών τους, γνωρίζοντας ποιος είναι ο χρηματοδότης και ηθικός αυτουργός των τρομοκρατικών ενεργειών σε χώρες του Δυτικού Χριστιανικού κόσμου. Ο τροχός γυρίζει… Όμως… παρά τα πιο πάνω που συντελούνται, θα βγούμε κερδισμένοι, μόνον αν δεν έχουμε εν τω μεταξύ ως Έθνος… ‘αυτοκτονήσει’…

Παρά τον εκτροχιασμό που έχει επιφέρει η κρίση με τον κορωνοϊό, οι πολίτες πρέπει να παραμείνουν συγκεντρωμένοι και στην επιδίωξη για επιβίωση και Εθνική δικαίωση. Πιθανότατα στην Κύπρο να κρίνεται το μέλλον του Ελληνισμού. Να μην μείνουν απαθείς, ενώ μας κλέβουν την πατρίδα. Να αντιληφθούν άμεσα την κρισιμότητα των στιγμών.
Επιβάλλεται να ξεφύγουν από την αδιαφορία ή την απάθεια, ζητώντας εξηγήσεις για όλα αυτά, από τους ηγέτες τους. Πράγμα που θα συμβάλει τα μέγιστα στο ξύπνημα των όπου γης Ελλήνων και στην ανάκαμψη για το Έθνος μας…