ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΦΑΓΕΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ, Ο «ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ» ΚΕΜΑΛ

Σαν σήμερα 19 Μαΐου γεννήθηκε στην τότε οθωμανική Θεσσαλονίκη ο σφαγέας των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας Μουσταφά Κεμάλ. Επισήμως η γέννηση του «πατέρα των Τούρκων» καταγράφεται το έτος 1296, στο εγκαταλελειμμένο πλέον ισλαμικό ημερολόγιο Ρουμί. Το έτος αυτό αντιστοιχεί με το έτος 1881 του ισχύοντος Γρηγοριανού ημερολογίου. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές η ακριβής ημερομηνία γέννησης του ήταν η 12η Μαρτίου, όμως ο Κεμάλ όντας πλέον ηγέτης της μεταοθωμανικής Τουρκίας όταν ρωτήθηκε από συγγραφική ομάδα εγκυκλοπαίδειας για την ημερομηνία γέννησης του απάντησε ότι ήταν η 19η Μαΐου.

Ο Κεμάλ, τον οποίο ο Βενιζέλος το 1934 είχε προτείνει για το Νόμπελ Ειρήνης, όρισε αυτή την ημερομηνία για συμβολικούς λόγους, καθώς την 19 Μαΐου 1919 αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα προκειμένου να ξεκινήσει την τελική φάση εξόντωσης των Ελλήνων του Πόντου και να συντονίσει τον πόλεμο κατά της ελληνικής στρατιάς που είχε καταλάβει πριν από μερικές εβδομάδες την Σμύρνη.

Ακολουθεί κείμενο δια του οποίου ο αναγνώστης θα κατανοήσει γιατί ο Μουσταφά Κεμάλ αναγόρευσε τον εαυτό του ως Ατατούρκ, το κείμενο είναι απόσπασμα από το βιβλίο «Ανατομία της Εξωτερικής Πολιτικής και Γεωπολιτικής της Μεταοθωμανικής Τουρκίας» του υπογράφοντος.

Το να είναι κάποιος «πατέρας» (ata στην τουρκική γλώσσα) του τουρκικού λαού αποτελεί μοναδικό και σημαντικό γεγονός στην ιστορία αυτής της χώρας. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι να είσαι πατέρας. Ακόμη και κάποιος που συμπεριφέρεται με καλοσύνη στον συνάνθρωπο του λέμε ότι του συμπεριφέρθηκε σαν πατέρας, στην μεταφορική βέβαια έννοια της λέξης. Αλλά το να υποχρεώνεις έναν λαό να σε ονομάζει πατέρα, να σε λατρεύει για τα «επιτεύγματα», τις «αρχές» και τα «κατορθώματα» σου είναι παράλογο και ίσως υποκρύπτει κάτι βλαπτικό για την προσωπικότητά σου.

Ο Μουσταφά Κεμάλ αυτοαναγορεύθηκε με διάταγμα το 1934 σε Kemal Atatürk (Κεμάλ Ατατούρκ). Γιατί άραγε το έκανε αυτό; Στο ερώτημα υπάρχει απάντηση, αλλά ουδείς στην Τουρκία και σε άλλες χώρες τολμάει να την δώσει. Οι Τούρκοι δεν τολμούν καν να θέσουν το ερώτημα ή να το συζητήσουν διότι γνωρίζουν τα επακόλουθα, ήτοι σύλληψη ίσως και λιντσάρισμα. Τα ψέματα και η προσωπολατρία των Κεμαλιστών και κάποιων συνοδοιπόρων τους ακόμη και στην Ελλάδα δεν έχουν όρια. Γιατί όμως θα πρέπει να σιωπούμε χωρίς να αναφέρουμε για τους αιμοσταγείς γείτονες μας κάποιες πικρές αλήθειες που αφορούν τον «πατέρα» τους;

Εξηγούμεθα αναλυτικότερα χωρίς να θέλουμε ούτε να δυσφημήσουμε, ούτε να λασπολογήσουμε όπως κάνουν οι Τούρκοι και οι τουρκολάγνοι συνοδοιπόροι τους, αλλά αναφερόμενοι στην εικόνα που δείχνει το κείμενο της απόφασης 451 του Δικαστηρίου της Θεσσαλονίκης στην οθωμανική- αραβική γραφή και στην νέα τουρκική. Αποδίδουμε ακολούθως εν συντομία τα γεγονότα όπως προκύπτουν από το έγγραφο 451 του Οθωμανικού Δικαστηρίου της Θεσσαλονίκης.

Η Zübeyde (Ζουμπεϊντέ) ήταν η μητέρα του Κεμάλ. Ο Ali Riza (Αλί Ριζά) ήταν στην Θεσσαλονίκη ένας τελωνειακός υπάλληλος ο οποίος παντρεύτηκε την Zübeyde όταν ο Μουσταφά Κεμάλ ήταν 5 ετών. Έτσι δεν τυγχάνει φυσικός, αλλά θετός πατέρας του Κεμάλ. Σύμφωνα με το δικαστήριο η Zübeyde εργαζόταν στην Θεσσαλονίκη σε οίκο ανοχής και είχε μαζί της και τον μικρό Κεμάλ. Ένας γνωστός αγάς της πόλης ονόματι Abduş (Αμπντούς) γνώρισε την μητέρα του Κεμάλ όταν αυτός ήταν 2 ετών. Όταν ο Κεμάλ ήταν 5 ετών πέθανε ο Abduş. Σε ηλικία 12 ετών ο Κεμάλ ταξιδεύει στην Timova (Τίμοβα) απ’ όπου καταγόταν ο Abduş για να απαιτήσει την κληρονομιά του. Οι συγγενείς του θανόντος απορρίπτουν το αίτημά του και η μητέρα του απευθύνεται στο δικαστήριο για να διεκδικήσει την κληρονομιά.
Η ακριβής μετάφραση της απόφασης 451 του Δικαστηρίου έχει ως εξής: «Μετά τον θάνατο του Abduş η Zübeyde ισχυρίστηκε με μήνυση που κατέθεσε ότι ήταν η γυναίκα του Αbduş και το παιδί της ο Κεμάλ ο γιός του. Οι αδελφές του Abduş κατέθεσαν ότι η Zübeyde δεν ήταν παντρεμένη με τον αδελφό τους και ότι την πήρε σπίτι του ως ερωμένη από τον οίκο ανοχής. Στην αγκαλιά της τότε είχε τον δίχρονο γιό της Κεμάλ. Ο Abduş πέθανε χωρίς δικούς του απογόνους». Σε σχετικό ερώτημα που απηύθυνε το δικαστήριο στον οίκο ανοχής της Θεσσαλονίκης πήρε την εξής απάντηση (ακριβής μετάφραση από την απόφαση 451): «Η Zübeyde ήρθε σε εμάς την 19η Ιουνίου 1297 ( σημ.: σύμφωνα με την τότε ισλαμική χρονολόγηση) με τον γιό της και μας εγκατέλειψε την 11η Απριλίου 1298 αφού συμφώνησε με κάποιον Abduş».

Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι ο Κεμάλ γνώρισε ποτέ τον φυσικό του πατέρα.
Ο Κεμάλ δεν μίλησε ποτέ και δεν έγραψε ποτέ κάτι για το θέμα αυτό, όποιος δε ανέφερε κάτι σχετικό τον σταχυολογούσε ως εχθρό του.
Οι γιοί και οι κόρες του «πατέρα των Τούρκων» που σύλησαν και βεβήλωσαν τα ιερά και όσια του Ελληνισμού, οι τουρκολάγνοι συνοδοιπόροι τους στην Ελλάδα είναι καιρός να μάθουν την πραγματική ιστορία του «πατέρα» τους.

Διότι όπως είπε ο Έλληνας ποιητής Μένανδρος: «Αεί κράτιστον εστί τα αληθή λέγειν επί παντώ καιρώ».

Γ. Λιναρδής

tweet
fb-share-icon
Insta
Tiktok