Δεν είναι πολύ γνωστό, αλλά στην ελληνική ιστορία υπάρχει περίοδος παρακμής ανάλογη με τη σημερινή. Ο ιστορικός Δούρις ο Σάμιος (340π.Χ – 260 π.Χ) αναφερόμενος στην Αθήνα της Ελληνιστικής περιόδου του 3ου π.Χ αιώνα, περιγράφει μια ακραία κατάσταση εξανδραποδισμού του ελληνικού κόσμου, τον οποίο παρουσιάζει σε μια πορεία σχεδόν ολικής έκλειψης.
Μεταξύ των πολλών γεγονότων που εξιστορεί, ενδεικτικά όλα της επικρατούσας παρακμιακής κατάστασης, παραθέτει και το εξής απίστευτο περιστατικό: Ο Δημήτριος ο Πολιορκητής αναγγέλλει αιφνιδιαστικά προς τους Αθηναίους ότι καταφθάνει στην Αθήνα και ότι επιθυμεί διακαώς να μυηθεί στα Ελευσίνια μυστήρια, την ιερότερη και πιο σεβαστή τελετή από όλες τις γιορτές της αρχαίας Ελλάδος. Δέος και ταραχή καταλαμβάνει τους Αθηναίους μόλις παίρνουν το μήνυμα και αμέσως συγκαλούν την Εκκλησία του Δήμου για να αποφασίσουν πως θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση, δεδομένου ότι δεν ήταν ο καιρός για την τέλεση των μυστηρίων. Σημειωτέον ότι τα Μικρά Ελευσίνια Μυστήρια τελούνταν τον Φεβρουάριο και οι μυημένοι σε αυτά συνέχιζαν με τα Μεγάλα Μυστήρια που τελούνταν τον Οκτώβριο. Ο Δημήτριος όμως ήθελε να γίνουν όλα μαζί με την άφιξή του γιατί έτσι τον βόλευε.
Έτσι, κάποιος εγκάθετος του Δημητρίου πήρε το λόγο στη συνέλευση και πρότεινε το εξής: Αρχικά με ένα ψήφισμα να αλλάξουν την τρέχουσα ημερομηνία ορίζοντας δια νόμου …. ότι βρίσκονται στον Φεβρουάριο ώστε να μπορέσουν να τον μυήσουν στον 1ο βαθμό, αμέσως μετά να βγάλουν ένα 2ο ψήφισμα αλλάζοντας εκ νέου τον μήνα από Φεβρουάριο σε Οκτώβριο για να τον μυήσουν στο 2ο βαθμό και στη συνέχεια με ένα 3ο ψήφισμα να επαναφέρουν το ημερολόγιο στην κανονική του σειρά. Η πρόταση έγινε αποδεκτή και πραγματοποιήθηκε !
Επιπλέον, παραχώρησαν για την διαμονή του Δημητρίου στην Αθήνα τον ναό της παρθένου Αθηνάς στην Ακρόπολη, δηλαδή τον Παρθενώνα, διακηρύσσοντας μάλιστα ότι ο Δημήτριος είναι θεός. Όπως δε αναφέρει χαρακτηριστικά ο Δούρις ο Σάμιος, υμνούσαν αυτόν το θεό, σαν θεό «ου λίθινον ου ξύλινον αλλά θεόν αληθινόν». Τότε και αυτός αντιλαμβανόμενος τον απίστευτο ξεπεσμό τους μετέτρεψε το ναό της πολιούχου της πόλης, σε πορνείο.
Τηρουμένων των αναλογιών οι ομοιότητες της «δημοκρατίας» εκείνης με τη σημερινή είναι προφανείς. Όπως προφανές είναι επίσης ότι τα λήμματα εξωμοσίας που εκ περιτροπής κυβερνούν αυτόν τον τόπο μεταπολιτευτικά δεν έχουν να «ζηλέψουν» τίποτε από τις «δημοκρατικές» αυθαιρεσίες εκείνων των Αθηναίων.
Μέσα στα πλαίσια της φενακισμένης τους «δημοκρατίας», κόβουν και ράβουν ό,τι τους βολεύει και όπως τους βολεύει, χωρίς κανένα φραγμό.
Είναι φανερό ότι η άποψη που υποστηρίζει πως η κρίση του κόσμου πάντα στην Ελλάδα κορυφώνεται, επαληθεύεται για μια ακόμη φορά στην ιστορία.
Η ατμόσφαιρα μέρα τη μέρα μεστώνει από τους ατμούς της αποσύνθεσης.
Η στιγμή για το χαμό του Έθνους ή για το σωτήριο νέο «αχίλλειο άλμα» του Ελληνισμού πλησιάζει ταχύτατα.
Α. Καραϊσκος
