«Εξεγείρου ἐξεγείρου, Σιών, ἔνδυσαι τὴν ἰσχύν σου, Σιών, καὶ ἔνδυσαι τὴν δόξαν σου, Ἱερουσαλὴμ πόλις ἡ ἁγία· οὐκέτι προστεθήσεται διελθεῖν διά σοῦ ἀπερίτμητος καὶ ἀκάθαρτος». [Εγέρθητι, σήκω ἐπάνω, ὦ Σιών.Ἐνδύσου τὴν δύναμίν σου, Σιὼν ἐνδύσου τὰ μεγαλοπρεπῆ καὶ λαμπρὰ ἐνδύματά σου, ὦ Ἱερουσαλήμ, πόλις ἁγία.Δὲν θὰ διέλθῃ πλέον διὰ σοῦ ἀπερίτμητος ἐθνικὸς ἢ οἰοσδήποτε ἀκάθαρτος].
Έτσι έχει το ενθαρρυντικό παλαιοδιαθηκικό χωρίο του Ησαΐου (52.1) «Εξεγείρου Σιών, ένδυσαι την ισχύν σου Σιών!»
(Ησαΐας ο Αμώς, γεννηθείς στην Ιερουσαλήμ και όχι Ησαΐας ο Ιωάννου γεννηθείς στον Δραβήσκο)
«Ησαΐα χόρευε κι όσο θέλεις πήδα
Σε τυλίγει δύσμοιρε τάλαινα ελπίδα»
Έτσι έχει το δίστιχο δείγμα της toilet poetry από άγνωστο στιχουργό στα ουρητήρια του Σταθμού Λαρίσσης /2012
Εκτός από την δυσεκπλήρωτη καλντέρα που κατέλειπε η κατάρευση του …. πολιτικού ηφαιστείου της ΧΑ, το πρόβλημα της υπονόμευσης του εθνικοπατριωτικού «χώρου» πολλαπλασιάζεται από την ασταμάτητη δραστηριότητα των ακραίων, έμμισθων καθεστωτικών λασπολόγων και των παραληρηματικών αυτόκλητων «ενωτικών» συκοφαντών. Οι τελευταίοι, θρυλείται πως έχουν για πρωταθλητή ένα μεγαλομανή τριπίθαμο με ποιητικό οίστρο, με το παρωνύμιο «Λεπά», (κατά τις φήμες των αντιπάλων του κακών γλωσσών έναν Ισλαμογραικό, εν κρυπτώ πρωκταλοία και …. σκολοπάλτη, όλο μαγκιά, κλανιά και … ρόλο κουβαρίστρα που μας ζαλίζει τον σάκκο με τ΄ απίδια, ασχολούμενος με το ξέθωρο σκιάχτρο της ΧΑ και του «ενός αρχηγού» της). Ακολουθούν διαγκωνιζόμενοι και κάτι ανέραστοι κοπροχόοι, παλαιοί σχολιαστές του, επίσης νεο-φυτοι νεο-εθνικιστές με όψιμη θεία επίνευση.
Μετά την αυτοκατάργηση της υβριζόμενης και ως «νεογενιτσαρικής» ΧΑ (των «αντιχρίστων σατανο-παγανιστών») εκπτύσσεται κι αναπτύσσεται ο νεοεθνικιστικός εσμός, παράγοντας ανυπόστατους φληνάφους και φλύαρες μωρολογίες. Τώρα που «…η Χρυση Αυγη μας τελειωσε και μαζι της τελειωσε και ο πείεργος συρφετός των φασιστολαμόγιων, που τη χρησιμοποίησαν ως προκάλυψη» ήρθαν στον αφρό ποικίλα ιδεολογικοπολιτικά λυμφατικά μορμολύκεια και φιλόδοξοι γανυμήδηδες με πολυποίκιλους φακίρ φουκαράδες χειροκροτητές, επίμονοι ωραιοπαθείς καλαμοβάτες, νεαρές κυρίες (που ντύνονται με πίστωση και γδύνονται τοις μετρητοίς, ενώ παριστάνουν τον τηλεοπτικό φερεντζέ αποτριχωμένων ή αβροβοστρύχων τζιναβωτών).
Το σύνολο αυτών των πολιτικών ανθρωπαρίων έχει μιά προστυχιά πού δεν κρύβεται, μια κομπορρημοσύνη κι έναν απερινόητο σνομπισμό. Η όζουσα αμετροέπειά τους υπερβαίνει κάθε περιγραφή : Χαοτική φυσική, ιαπωνική ανθοκομική «μοριμπάνα», συνωμοσιολογική δαινονολογία, εξελικτική θεωρία, … εθνικοσοσιαλιστικά εγκλήματα, εγκληματικός εθνικοσοσιαλισμός …. ποίηση του γλουτού, γλουτοί της ποίησης κ.ο.κ. Mόνο για το …. στερεοχημικό τύπο της ουροτροπίνης δεν έχουν μιλήσει.
Από αυτούς τους φανφαρονικούς αρλεκίνους πλασσάρονται διάφοροι φαιδροί, όψιμοι ή και «φυτευτοί» εθνεγέρτες, που ισχυρίζονται πως μπορούν μετα τον επιβεβλημένο «απογερμανισμό» (; !) να συγκροτήσουν τις …. ελληνικές εθνικιστικές φάλαγγες με αναξιοπαθούντες ουτιδανούς Σουδανούς, αβρούς Ουζμπέκους, μελίρυτους Τατζικους, κακουχούμενους Μαορί, ομαλούς Σομαλούς, πεινώντες Λάπωνες, Ιαπωνίδες άπονες και άπονους Ιάπωνες… αλλα πρωτίστως βαπτισμενους ορθόδοξους χριστιανούς (που αφενός θα κατοικούν στην γη των προγόνων μας και αφετέρου θα κατέχουν αναγκαστικά και το δεύτερο απαραίτητο σημαντικό θρησκευτικό κομμάτι), οποτε θα είναι … άξιοι κληρονόμοι των προγόνων μας !
Εξ άλλου οι διάφοροι στρεψόδικοι βυζαντινιστές πιστεύουν με πάθος πως ο καρρόθεν ελληνικός πατριωτισμός … οφείλει να είναι χριστιανικός κι’ επίσης ότι … η θρησκεία είναι το δεύτερο πιο σημαντικό κομμάτι ενός Έθνους μετά την γη του. Διαπιστώνουν πομπωδώς ότι το έθνος πάσχει από «ιστορική στειρότητα» γεννήτρια παρακμής !
Λες και με τον ημίρευστο εκσυγχρονιστικό νέο-εθνικισμό τους η παρακμή θα υποστρέφονταν και θα πλημμύριζε το Μείζονα Ελληνισμό ένας γονιμότατος «ιστορικός υπερσπερμικός πριαπισμός».
Φίλοι αναγνώστες, υπάρχει επάνω από τά κεφάλια μας μια δύναμη τόσον ισχυρή, πού αν μπορούσε να την συλλάβει καί να την ρευστοποίησει κανείς, (όπως αίφνης γίνεται μέ τον ηλεκτρισμό), θα έστελνε σε πέντε μόλις χιλιοστοδευτερόλεπτα ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα στον αστερισμό του Δράκοντα.
Είναι καταπληκτικό, αλλά απολύτως εξακριβωμένο : Η δύναμη αυτή είναι η ανθρώπινη ηλιθιότητα.
Όπως σε στιγμή στιλπνής αυτοκριτικής γραφει ένας εκ των θρηνουσών «μεταφασιστικων Τρωαδων» που … ξεγελάστηκε απο τους …. μεγαλομαΐστορες, τους Λώρενς Ολίβιε της ΧΑ, (η πλειονότητα των οποιων ηταν αφασική) «….κάποιοι άλλοι, τόσο ηλίθιοι και στραβοί [όπως ο γραφων] που υποστήριξαν με πάθος αυτό τον αχταρμά, επειδη πιστέψαμε ότι, παρά τις παθογένειες του, κάτι καλό θα μπορούσε να συνεισφέρει, σε μια περίοδο ελεύθερης πτώσης των αξιών του Ελληνισμού.»
Ατυχώς, ο ίδιος, ευγενικός κοντούλης και μακρόταλος ανθρωπάκος, λέγεται πως έκοψε τα κατ΄ αυτόν «κακοπροαίρετα και βλακώδη σχόλια» από το ηλεκτρονικο βημα του, μάλλον γιατί τον πρόγκηξαν κάποιοι …. κατακραγμένοι νυν αβανταδόροι του, («ήμεροι» άνθρωποι της φιλελεύθερης αγοράς), αφού προηγουμένως εξαπέλυσε, με αγωγό το μέσο του, οχετούς ανώνυμης και ψευδώνυμης χυδαιότητας, συκοφαντίας και θρασύτητας καλοθελητών, τις οποίες ενίοτε επικροτούσε «χαριτολογώντας» με μπόλικο σαρκασμό και αμέτοχη ηπιότητα.
«Εν παση περιπτωσει, κανεις δεν μπορει ως γνωστον να ξεγελαει τους παντες, για παντα».
Η υπαλλαγή είναι ένα σχήμα λόγου κατά το οποίο ένα επίθετο συμφωνεί στην πτώση με κάποιο άλλο ουσιαστικό από αυτό που νοηματικά θα έπρεπε να προσδιορίζει («βρώμιο κουβάρι πούστηδες» δηλαδή καθ’ υπαλλαγή : «κουβάρι από βρώμικους πούστηδες»). Οταν όμως πρόκειται για πολιτική, σχήμα υπαλλαγής δεν μπορεί να υπάρχει: H πολιτική ή ασκείται ή αποσυντίθεται !
Δυστυχώς, δειλοί, φιλάργυροι, μπαμπέσηδες, συμπλεγματικοί και φαντασιοκόποι μικροαστοί χαράσσουν την μοίρα της Ελλάδος και του Ελληνισμού. Αυτά τα αήττητα κνώδαλα ήταν, είναι, και θα είναι ανεπίδεκτα πάσης εθνικής διαπαιδαγωγήσεως. Οι ανελλήνιστοι κι ελληνόφωνοι συμπατριώτες μας καθεύδουν ενω η πατρίδα δημοπρατείται. Οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στο Αρχιπέλαγος των γραικύλων, το οποίο θα διαφεντεύει ο Σουλτάνος.
Ερωτοπαθείς πλανόδιοι κίναιδοι (σε βαθιά Λατινικά : φτωχομπινέδες), σαρμούτες και τζιβιτζιλούδες, που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν έναν αναρχικό από ένα χαφιέ, θέλουν να κάνουν κι …. Εθνική Καθοδήγηση.
Βεβαίως δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιόν ακριβως από τους «Εθναρχίσκους» (Δελφίνους, χάνους, ζαργάνες ή μαλάκια) σημαίνει ο πετρογλυφικός καθεστωτικός «Κωδίκελος του Αυνάν», καθώς σαν ισχυρός νομικός θεσμός του Ρωμαϊκού κληρονομικού Δικαίου αφορούσε πάντα στην τελευταία επιθυμία του κληροδότη, η οποία όμως δεν έπρεπε να περιλαμβάνει κληρονόμο.
Όμως παρατηρώντας ψύχραιμα την άθλια μικροπολιτική σκηνή στον χώρο του αυτόκλητου «νεοεθνικιστικού πατριωτισμού», είναι καταφανή δύο δεδομένα :
1. Αρκετοί πολιτικοί επιστήμονες του χώρου αυτού θα έπρεπε να γίνουν κλόουν σε ανατολικοευρωπαϊκό τσίρκο (όπου τα χαστούκια κι οι κλωτσιές μεταξύ τους ειναι κανονικά).
2. Σχεδόν όλοι οι επίδοξοι φύλαρχοι, αρχηγοί, τσομπάνηδες κι οπλαρχηγοί του χώρου, πρεπει να νοσηλευθούν άμεσα σε ψυχιατρικές κλινικές ή και σε κέντρα απεξάρτησης.
Μίνθοι, όνθοι και σπέλεθοι ! Έτσι έχει το πράγμα Συνέλληνες και Συνελληνίδες, μας αρέσει δεν μας αρέσει!
Και για να μη θεωρηθώ άθεος ή σατανιστής συκοφάντης, σας ….. ορκίζομαι στους 4 Αποστολικούς Ευαγγελιστές ! Αν και πάλι είστε καχύποπτοι, σαν ένθεος αγνωστικιστής μπορώ να ορκιστώ και …. στο χρυσό άγαλμα του πράου Βούδα, γνωστό ως «ένδοξος πρίγηπας Ροχάναριτ», στην είσοδο της «Τσέντι, πρώτης μεγάλης παγόδας / στούπας», στο Ναχόν Παθόμ της Ταϊλάνδης.
Όμως μην αφήνεστε σ’ αυτούς που μιλούν και κρίνουν με φθόνο ! Όπως λέει ο υπότιτλος, αυτός είναι πληγή στην Αλήθεια !
Ιάκωβος Ναυκλήρου (απερίτμητος κι ακάθαρτος)
