Οι τρεις Έλληνες Στρατιωτικοί, έπεσαν στο καθήκον για την Προστασία της Πατρίδος.
Έπεσαν μαχόμενοι τον προαιώνιο εχθρό, τον τούρκο, αλλά και εκείνους που πολύ εύστοχα είχε περιγράψει ο Μακρυγιάννης λέγοντας “ανθρώπους κακορίζικους όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης”.
Οι τρεις Στρατιωτικοί ήταν οι γιοι, οι σύζυγοι, οι πατέρες, οι αδελφοί, οι φίλοι για την οικογένεια και τους ανθρώπους τους. Για εμάς είναι ακόμη τρία άστρα στο ουράνιο στερέωμα του Ελληνισμού, στα οποία οφείλουμε ευγνωμοσύνη.
Δεν θα γράψω λόγια βαριά και επαναστατικά, ούτε μεμψιμοιρίας για την ήττα και τον θάνατο, αλλά στην μνήμη των τριών αντιπροσωπευτικών Ελλήνων θα μεταφέρω τα λόγια του Γκαίτε για τους Έλληνες:
«Ότι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι η Ελλάδα για την οικουμένη»
«Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης, το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες, η ελληνική αντήχησε σαν λαμπερό άστρο μέσα στη νύχτα»
«Από όλους τους λαούς, οι Έλληνες ονειρεύτηκαν πιο όμορφα το όνειρο της ζωής»
«θαυμάζουμε τις τραγωδίες των αρχαίων Ελλήνων, αλλά για να πούμε την αλήθεια, θα έπρεπε να θαυμάζουμε ακόμη περισσότερο την εποχή και το έθνος όπου γεννήθηκαν»
«Κάποιος μου έλεγε: Γιατί ασχολείστε τόσο επίμονα με τον Όμηρο; Έτσι κι αλλιώς δεν τον καταλαβαίνετε… Απάντησα: Ούτε τον ήλιο ούτε το φεγγάρι, ούτε τα άστρα καταλαβαίνω, ωστόσο περνούν ψηλά πάνω από εμένα και καθώς τα αντικρύζω και βλέπω την θαυμάσια ρυθμισμένη τροχιά τους, αναγνωρίζω σε αυτά τον εαυτό μου και συλλογίζομαι μήπως θα μπορούσα να φτιάξω κι εγώ κάτι»
«Μελετάτε τον Σαίξπηρ, μελετάτε τον Μολιέρο, αλλά προπάντων, μελετάτε τους Έλληνες, πάντα τους Έλληνες»
«Για όλες τις άλλες τέχνες πρέπει να είμαστε λίγο συγκαταβατικοί. Αλλά μόνο στην Αρχαία Ελληνική Τέχνη θα είμαστε πάντα οφειλέτες»
«Ποια αγωγή πρέπει να θεωρούμε ως την καλύτερη; Των Υδραίων! Νησιώτες και ναυτικοί οι ίδιοι, παίρνουν από νωρίς τα παιδιά τους στο καράβι και τα βάζουν να μπουσουλάνε στην δουλειά. Μόλις τα παιδιά καταφέρουν κάτι, έχουν μερίδιο στα κέρδη κι αρχίζουν να ενδιαφέρονται για το εμπόριο, τις συναλλαγές, τα λεία, και με αυτό τον τρόπο πλάθονται άξιοι ναυτικοί, έξυπνοι έμποροι και τολμηροί πειρατές. Είναι φυσικό από τέτοιο υλικό να ξεπετάγονται ήρωες, οι οποίοι κολλάνε με τα ίδια τους τα χέρια στη ναυαρχίδα του εχθρικού στόλου το πυρπολικό που σκορπάει τον όλεθρο»
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ !
Αχιλλέας Ξανθάκης
