"Ποσαπαίρνης"

Μια λέξη που έχει σκουριάσει, αλλά δεν έχει χαθεί.
Αρχικά την καθιέρωσε ο Παλαμάς στον στίχο του:

"ο ποσαπαίρνης με τον θεσιθήρα για την πατρίς καβγά στους καφενέδες"

Από την δημοφιλία του στίχου, πολλοί θεώρησαν πως την λέξη την έπλασε ο Παλαμάς, αλλά στην αλήθεια είναι παλαιότερη.
Ποσαπαίρνης λεγόταν από τον 19ο αιώνα ακόμη, ο καταφερτζής, ο ημέτερος των κυβερνώντων, εκείνος που ροκανίζει το δημόσιο ταμείο, με παχυλά επιδόματα, μισθούς, αρπαχτές και κομπίνες.

Επίσης, την εποχή του Τρικούπη, στις προεκλογικές συγκεντρώσεις συχνά φώναζαν το σύνθημα: "Όξω οι ποσαπαίρνηδες"

Τέλος συναντάμε και σε άλλον ποιητή την λέξη, στον Σουρή, που γράφει:
"Κάθε ντούρος ποσαπαίρνης ας οδύρεται κι ας φρίττει, όσα έφαγε ως τώρα, θα του βγουν από την μύτη".

Δυστυχώς όμως ακόμη περιμένουμε να δούμε να τους βγει από την μύτη...

(*Θεσιθήρας είναι αυτός που επιδιώκει την χωρίς αρχές ανάρρησή του σε θέσεις που προσφέρουν ισχύ και χρήματα) 

Επιμέλεια, Κρίτων