Στις 9 Αυγούστου πραγματοποιήθηκαν προεδρικές εκλογές στην Δημοκρατία της Λευκορωσίας (Belarus), οι εκλογές ανέδειξαν νικητή με ευρεία πλειοψηφία τον φιλορώσο Αλεξάντερ Λουκασένκο.
Η ΕΕ αμφισβήτησε ως νοθευμένο το αποτέλεσμα της εκλογής, καθώς η υποψήφια της αντιπολίτευσης και protégé της ΕΕ Σβετλάνα Τιχανούσκαγια πιστώθηκε με μόλις το 10% των ψήφων.
Οι ψηφοφόροι της Τιχανούσκαγια αρνούμενοι να αναγνωρίσουν το αποτέλεσμα μετέτρεψαν σε πεδία μάχης πολλές πόλεις της Λευκορωσίας, οι βίαιες διαδηλώσεις θύμισαν την «έγχρωμη επανάσταση» στην Ουκρανία και τα γεγονότα της πλατείας Μαϊντάν του Κιέβου, γεγονότα που είχαν οδηγήσει το 2014 στο πραξικόπημα εναντίον του φιλορώσου νόμιμου προέδρου της χώρας Γιανουκόβιτς.

Όπως απεδείχθη εκ των υστέρων τα βίαια συλλαλητήρια στο Κίεβο είχαν ενορχηστρωθεί από δυτικές μυστικές υπηρεσίες και ΜΚΟ του Τζορτζ Σόρος, μάλιστα οι θάνατοι διαδηλωτών από πυροβόλα όπλα στην πλατεία Μαϊντάν οφείλονταν σε ελεύθερους σκοπευτές που είχαν στρατολογήσει η CIA και το BND. Το αποτέλεσμα της «έγχρωμης επανάστασης» είναι η σημερινή αποσύνθεση της Ουκρανίας, η χώρα έχει de facto διαιρεθεί σε έναν ρωσόφωνο και έναν δυτικόφιλο αντιρωσικό τομέα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αφού δεν αναγνώρισε το αποτέλεσμα των εκλογών στην Λευκορωσία, έκανε λόγο για επαναπροσδιορισμό των σχέσεων της με το Μινσκ και προανήγγειλε την επιβολή οικονομικών κυρώσεων. Η Μόσχα από την πλευρά της αναγνώρισε το αποτέλεσμα, ο Πούτιν δήλωσε πως ήρθε η ώρα για «στενότερες σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών». Το ΝΑΤΟ κατά την προσφιλή του τακτική ισχυρίσθηκε ότι η «ρωσική επιθετικότητα» στην Λιθουανία πρέπει να αντιμετωπισθεί σθεναρά, ο γενικός γραμματέας Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι η Συμμαχία είναι έτοιμη να ανταποκριθεί σε κάθε κρίση. Βεβαίως το που είδε ο Στόλτενμπεργκ την ρωσική επιθετικότητα δεν μπόρεσε να μας αποκαλύψει.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα χνάρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποφάσισε επίσης να μην αναγνωρίσει τον πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, μια απόφαση που μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή κήρυξης πολέμου κατά της Λευκορωσίας, κατά της χώρας που βρίσκεται στην δυτική πλευρά της Ρωσίας με το ΝΑΤΟ. Επομένως είναι λογικό οι Λευκορώσοι να έχουν κλείσει τα σύνορα τους προς τα δυτικά, ιδίως προς την Πολωνία και Λιθουανία. Μόνο που το «σιδηρούν παραπέτασμα» τώρα δεν είναι αποτέλεσμα της κομμουνιστικής δικτατορίας της ΕΣΣΔ, είναι απόρροια της ιδιότυπης δικτατορίας που θέλουν να επιβάλλουν σε μη αρεστά ευρωπαϊκά κράτη η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, οι πυλώνες τουτέστιν του αμερικανοσιωνιστικού ιμπεριαλισμού.

Είναι προφανές ότι ΝΑΤΟ και ΕΕ αποπειρώνται να αποσταθεροποιήσουν την Λευκορωσία, με ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις και με την επιβολή κυρώσεων. Οι δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ και του Στόλτενμπεργκ βρίθουν από κυνισμό και η υποτιθέμενη ανησυχία όλων αυτών για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και την «δημοκρατία» στην Λιθουανία δεν είναι τίποτε άλλο από απόπειρες να επιφέρουν χάος και αναρχία στην χώρα. Το μοτίβο είναι εντελώς κλασικό, ομοιάζει σχεδόν μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας με αυτό της Ουκρανίας του 2014.
Η αυτοαποκαλούμενη Δύση δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί με την Λευκορωσία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Σε αντίθεση με άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, στην Λευκορωσία δεν υπήρξε βιασύνη για ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων και την επακόλουθη μετατόπιση του εθνικού πλούτου προς την Δύση. Πάνω απ’ όλα, σε αντίθεση με τις ένοπλες δυνάμεις της Πολωνίας, Βουλγαρίας, Εσθονίας, Λιθουανίας, Λετονίας, Σλοβακίας, Σλοβενίας και Ρουμανίας που εντάχθηκαν υποταγμένα στο ΝΑΤΟ, ο στρατός της Λευκορωσίας αρνήθηκε να το κάνει. Η Λευκορωσία εξακολουθεί να συνεργάζεται με την Ρωσία, είναι μέλος της στρατιωτικής συμμαχίας «Collective Security Treaty Organization» (Οργανισμός της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας). Τα μέλη αυτής της οργάνωσης είναι η Ρωσία, η Λευκορωσία, η Αρμενία, το Καζακστάν, το Κιργιζιστάν, το Τατζικιστάν.

Η Λευκορωσία είναι μια φιλορωσική χώρα της Ευρώπης που έχει μπει στο στόχαστρο του σιωνιστικού ιμπεριαλισμού, ΕΕ και ΝΑΤΟ προσπαθούν με κάθε τρόπο να διεγείρουν μια «έγχρωμη επανάσταση» με στόχο την πολιτική αποσταθεροποίηση και την επέμβαση νατοϊκών δυνάμεων από τις γειτονικές χώρες Πολωνία και Λιθουανία, όπου ειρήσθω εν παρόδω εκπαιδεύονται από δυτικές μυστικές υπηρεσίες παραστρατιωτικές ομάδες με σκοπό την δημιουργία έκρυθμων καταστάσεων στην χώρα. Πίσω από την χιονοστιβάδα της παραπληροφόρησης από αργυρώνητα ΜΜΕ που σταχυολογούν την Λευκορωσία ως την τελευταία δικτατορία της Ευρώπης κρύβονται αντιρωσικά συμφέροντα του φιλελεύθερου καπιταλισμού.

Η Δύση είναι σαφές ότι προσπαθεί να αποσπάσει την Λευκορωσία από την ρωσική επιρροή, προς όφελος του σιωνιστικού τοκογλυφικού κεφαλαίου. ΝΑΤΟ και ΕΕ παίζουν το σενάριο της Ουκρανίας, στόχος τους να σφίξει ο κλοιός γύρω από την Ρωσία, μόνο που τώρα έχουν γνώση οι φύλακες, η Μόσχα δήλωσε μέσω του υπουργού Εξωτερικών Λαβρόφ ότι δεν θα ανεχθεί «καμία προσπάθεια άσκησης πίεσης στην νόμιμη κυβέρνηση του Μινσκ, είτε μέσω κυρώσεων ή άλλων πολιτικών πιέσεων».

Γ. Λιναρδής