Η κοινωνιορηκτική πολύμορφος εκστρατεία της Ρωσίας να ελέγξει, διαφοροποιήσει ή και να διαβρώσει τις ισχύουσες ανθρωπιστικές συνθήκες στην επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας, θα ημπορούσε να προκαλέσει δραστικά αντίποινα από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και τις συμμαχικές τους τοπικές ανταρτικές ομάδες, αυξάνουσα τον κίνδυνο μιας άλλης μεγάλης ρωσοτουρκικής στρατιωτικής αντιπαραθέσεως και μιας νέας προσφυγικής εξόδου προς την Τουρκία. Από τις αρχές του έτους, η Ρωσία «συμπιέζει» εντέχνως τους υπάρχοντες «ανθρωπιστικούς διαδρόμους» οι οποίοι οδηγούν στην ακόμη ανταρτοκρατουμένη (από αντικυβερνητικές δυνάμεις) επαρχία, η οποία φιλοξενεί περίπου 2 εκατομμύρια εσωτερικώς εκτοπισμένους Σύριους.

Τον Φεβρουάριον του 2021, ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη έπληξαν εφοδιαστικά κέντρα που συνδέονται με την διάβαση Μπαμπ αλ Χαβά («Πύλη των Ανέμων») στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας, απ’ όπου η ανθρωπιστική βοήθεια που έχει λάβει την άδεια του ΟΗΕ εισρέει στο Ιντλίμπ. Στην συνέχεια, καθ΄όλην την διάρκεια της ανοίξεως, η Μόσχα εμήνυσε επανειλημμένως ότι ενδέχεται να εμποδίσει την επανέγκριση χρήσεως της κρισίμου διαβάσεως, η οποία είναι η μόνη που εξακολουθεί να λειτουργεί υπό την εντολήν του ΟΗΕ του 2014, που επιτρέπει βοήθεια διακινουμένη μέσω της Τουρκίας. Στις 9 Ιουλίου, η Ρωσία εψήφισε την επανέγκριση χρήσεως της Μπαμπ αλ Χαβά, αλλά μόνον υπό την προϋπόθεση ότι θα παραμείνει «η μόνη εν χρήσει διάβαση και θα υπόκειται σε μεγαλύτερον απ’ ότι πριν έλεγχο».

    • Τον Φεβρουάριον του 2020, μια κεραυνοβόλος ρωσική αεροπορική επίθεση εξόντωσε 33 Τούρκους στρατιώτες     στο Ιντλίμπ, πυροδοτούσα μιαν ευρεία στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο χωρών, από την οποίαν τόσον η     Μόσχα όσο και περισσότερον η (σιωπηρώς επικουρουμένη από τους «Δυτικούς») Άγκυρα ήσαν πρόθυμες να     απαγκιστρωθούν μέσω της καταπαύσεως του πυρός τον αμέσως επόμενο μήνα.     

    • Πριν από τον τελευταίον μείζονα κύκλο μαχών στην επαρχία Ιντλίμπ, οι εθνικές συριακές κυβερνητικές δυνάμεις     (που υπεστηρίζοντο από την Ρωσία) είχαν προσπαθήσει να περιορίσουν τον έλεγχον της Τουρκίας στο Ιντλίμπ με     επιθέσεις σε μικρές ταινιώδεις ζώνες της περιοχής και γύρω από τα συνολικώς 60 τουρκικά «παρατηρητήρια»,     που υποτίθεται πως έχουν σχεδιασθεί για την αποτροπήν εισβολών, αλλά ουσιαστικώς αποτελούν οργανωτικά     εφαλτήρια προωθήσεως των τουρκικών δυνάμεων. [Κατά τον μείζονα κύκλο μαχών, τον Αύγουστον του 2019, οι     συριακές κυβερνητικές δυνάμεις εξεκίνησαν μιαν επιχείρηση μεγάλης κλίμακος για την ανακατάληψη της Ιντλίμπ     από τους ισλαμιστές τρομοκράτες. Η επιχείρηση εκορυφώθη τον Φεβρουάριον του 2020 και είχεν ως αποτέλεσμα     την σύντομο πολεμική σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας και Συρίας.

Με τον έλεγχον της ροής «ανθρωπιστικής βοηθείας» από την Τουρκία, η Ρωσία και οι σύμμαχοί της στην συριακή κυβέρνηση ελπίζουν να επηρεάσουν την εν γένει συμπεριφορά και απόδοση των μαχητών στο Ιντλίμπ και να δημιουργήσουν την κατάλληλο μόχλευση με διοχέτευση της βοηθείας προς επιλεγμένες ομάδες ανταρτών, ώστε να τις οδηγήσουν σε αποδοχή μιας αξιοπρεπούς παραδόσεως. Έτσι, η Δαμασκός και οι σύμμαχοί της θα είναι σε θέση να διακόψουν την «ανθρωπιστική βοήθεια» ως άμεσο ευρεία αντίδραση σε ανταρτικές επιθέσεις ή συνδεδυασμένες πολιτικοστρατιωτικές επιθέσεις, ενώ επίσης (όπως προανεφέρθη) ημπορεί να επιδιώξουν να κατευθύνουν την βοήθεια προς ορισμένες «προσηνείς» ομάδες που συμφωνούν να παραδοθούν. Ωστόσον, τέτοιου είδους προσπάθειες «στρατηγικής διαχειρίσεως», πιθανότατα θα επιδεινώσουν την ήδη σοβούσα σφοδρά ανθρωπιστική κρίση στην βορειοδυτική Συρία.

    • Η οικονομία της Συρίας παραμένει βαθέως κατεστραμμένη – ιδίως στο πολύπαθο Ιντλίμπ- , με σπανίζοντα     βασικά αγαθά και υπηρεσίες, (όπως ο άρτος, το φυσικόν αέριο και η ηλεκτρική ενέργεια). Ευλόγως η εισροή της     ανθρωπιστικής βοηθείας είναι ζωτικής σημασίας για την διατήρηση βιωσίμων συνθηκών στα στρατόπεδα των     προσφύγων στο Ιντλίμπ.     

    • Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν προειδοποιήσει ότι, λίαν συντόμως χωρίς την παράδοση βοήθειας στην επαρχία, οι     περίπου 3,4 εκατομμύρια άνθρωποι στην περιοχήν του Ιντλίμπ - εκ των οποίων τα 2 εκατομμύρια είναι πρόσφυγες     - θα αντιμετωπίσουν εξοντωτική πείνα.

Σε αντίποινα, η Τουρκία και οι αντικυβερνητικές ανταρτικές ομάδες στο Ιντλίμπ είναι πιθανόν να επιτεθούν στην Συρία και στους συμμάχους της, ώστε να τους πιέσουν να επιτρέψουν την πρόσβαση στην βοήθεια χωρίς περιορισμούς. Η Τουρκία, οι τοπικοί «πληρεξούσιοί» της και οι πλέον «ανεξάρτητες» ανταρτικές ομάδες ημπορούν να απειλήσουν την εύθραυστο κατάπαυση του πυρός στην επαρχία, αλλά και να κλιμακώσουν τις επιθέσεις τους ενάντια στις νομιμόφρονες δυνάμεις της Συρίας που ευρίσκονται ανεπτυγμένες στις τρέχουσες «πρώτες γραμμές», [συμπεριλαμβανομένης και της στοχεύσεως των ρωσικών δυνάμεων στην απομεμακρυσμένη επαρχία της Λατάκειας με μη επηνδρωμένα αεροσκάφη – «δρόνους» (drones) και βαρύ πυροβολικό].

Η Τουρκία ημπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει τον φυσικόν έλεγχον των συνόρων του Ιντλίμπ ώστε να ανοίξει εκ νέου ανθρωπιστικούς διαδρόμους, χωρίς άδεια από τον ΟΗΕ, αλλά αυτή η μονομερής απόφαση θα επιδεινώσει αυτομάτως τις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας και επίσης θα ημπορούσε να οδηγήσει σε ρωσικές προσπάθειες δολιοφθοράς και υπονομεύσεως ενάντια στις νέες διαβάσεις. Επι πλέον, αντάρτες που δεν ευρίσκονται υπό τουρκικήν επιρροή θα ημπορούσαν να προκαλέσουν θύματα στις δυνάμεις της Συρίας ή της Ρωσίας, πυροδοτούντες μια μεγάλη Συριακή αντεπίθεση στο Ιντλίμπ. Αφ’ ετέρου, οι συριακές και ρωσικές δυνάμεις, ανταποκρινόμενες σε τουρκικές ή ανταρτικές παρενοχλήσεις διενεργούμενες για να χαλαρώσουν τους περιορισμούς της βοηθείας, ενδέχεται να προκαλέσουν μείζονες απώλειες στις τουρκικές δυνάμεις, εξαναγκάζουσες ακολούθως την Τουρκία να αντιδράσει στρατιωτικώς.

Μια ευρυτέρα στρατιωτική σύγκρουση πιθανόν να ωθήσει περισσοτέρους Σύρους μετανάστες στην Τουρκία. Η αύξηση των εκτοπισμένων Σύρων στα σύνορα της Τουρκίας θα πυροδότησει περαιτέρω ανάπτυξη αντι-Συριακού συναισθήματος στους Τούρκους που ανησυχούν ότι οι ήδη περιορισμένοι οικονομικοί πόροι της χώρας τους χρησιμοποιούνται για τους πρόσφυγες. Ωστόσον, μια άλλη μεγάλη ρωσοτουρκική ένοπλη αντιπαράθεση πιθανότατα θα δημιουργήσει ένα νέο κύμα προσφύγων στην Τουρκία, ειδικότερον καθώς οι περαιτέρω συριακές προωθήσεις θα εκδηλωθούν στο ήδη περιορισμένο έδαφος το ευρισκόμενο ακόμη υπό τον έλεγχον των αντικυβερνητικών ή και τουρκοφίλων ανταρτών.

Εν πάση περιπτώσει, η Τουρκία φαίνεται πως έχει εξασφαλίσει την παρουσίαν της στην περιοχή και δεν απειλείται αμέσως ούτε από τις διαφωνίες της με τις μη ελεγχόμενες από την Άγκυρα ισλαμιστικές οργανώσεις, ούτε από τις περιθωριακές συγκρούσεις που συχνά λαμβάνουν χώρα μεταξύ των οργανώσεων σε αυτήν την ταραχώδη βορειοδυτικήν επαρχία της Συρίας. Εκτιμάται ότι η Τουρκία δεν θα αποσυρθεί ευκόλως από την Συρία, όπως απέδειξεν η περίπτωση του Ιντλίμπ.

Ο έως τούδε ρόλος του Ιντλίμπ στον εμφύλιον πόλεμο της Συρίας : Το Ιντλίμπ υπήρξεν τόπος πολυετούς εμφυλίου διαμάχης μεταξύ ποικίλων συριακών φατριών και διαφόρων συμμάχων τους. Ωστόσον, το 2015, το Ιντλίμπ ενεφανίσθη ως ο μεγάλος προμαχών των ανταρτών μετά τις αποτυχίες των ανταρτικών δυνάμεων στην νότιο Συρία και την εκ μέρους του Ισλαμικού Κράτους κατάληψη μεγάλου μέρος της κοιλάδος του Ευφράτη ποταμού. Επίσης η συριακή κυβέρνηση προέβη σε συμφωνίες με μερικούς θύλακες ανταρτών για να τους επιτρέψει να αποσυρθούν στην επαρχία του Ιντλίμπ, (συμπεριλαμβανομένου του προαστίου της Δαμασκού στην Ανατολική Γκούτα το 2018).

Μετά την απελευθέρωση του Χαλεπίου από τις κυβερνητικές δυνάμεις το 2016, το Ιντλίμπ παραμένει η τελευταία εναπομένουσα επαρχία που κυριαρχείται από αντάρτες στην καθημαγμένη από τον ξενοκίνητο πόλεμο χώρα, (με κάποιες επί πλεόν μικρές περιοχές που δεν ευρίσκονται υπό τον έλεγχον της Συρίας … «προστατευόμενες» από την «ειρηνόφιλο» Τουρκία είτε από τις «φιλάνθρωπες» Ηνωμένες Πολιτείες).

Α. Κωνσταντίνου