Στις 23 Μαΐου μαχητικό αεροσκάφος της Λευκορωσίας αναχαίτισε πτήση πολιτικού αεροσκάφους καθ’ οδόν από την Αθήνα προς την πρωτεύουσα της Λιθουανίας Βίλνιους. Ο έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας της Λευκορωσίας επικαλούμενος υποτιθέμενη απειλή βόμβας διέταξε το αεροσκάφος της Ryanair να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Μινσκ, η απειλή βόμβας ήταν προφανώς σκηνοθετημένη από τις μυστικές υπηρεσίες της Λιθουανίας, εξ άλλου στο αεροσκάφος επέβαιναν και πράκτορες του καθεστώτος Λουκασένκο.

Όταν το αεροσκάφος προσγειώθηκε η αστυνομία του καθεστώτος συνέλαβε τον αντιπολιτευόμενο δημοσιογράφο Ρόμαν Προτάσεβιτς και την σύντροφο του Σοφία Σαπέγκα. Σύμφωνα με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Λευκορωσίας, η απαγωγή/αεροπειρατεία πραγματοποιήθηκε κατόπιν προσωπικών εντολών του προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο.

Ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μπλίνκεν χαρακτήρισε την όλη επιχείρηση «σοκαριστική πράξη», ενώ η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φον ντερ Λάιεν τουίταρε ότι ήταν «εξωφρενικό και παράνομο». Και με τις δυο απόψεις ουδόλως διαφωνούμε.

Όμως οι ΗΠΑ και η ΕΕ δεν θα έπρεπε να έχουν θέση επί του θέματος. Έχουν κάνει το ίδιο κόλπο πριν από 8 χρόνια. Τον Ιούλιου του 2013 το αεροσκάφος που μετέφερε τον πρόεδρο της Βολιβίας Μοράλες αναχώρησε από το αεροδρόμιο της Μόσχας καθ’ οδόν προς την πρωτεύουσα Λα Παζ. Το πολιτικό αεροσκάφος αναγκάστηκε να προσγειωθεί στην Βιέννη μετά από άρνηση εισόδου στον εναέριο χώρο της Γαλλίας, Ιταλίας και Πορτογαλίας. Η άρνηση σκηνοθετήθηκε από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, καθώς υπήρχαν πληροφορίες ότι στο προεδρικό αεροσκάφος βρισκόταν ο καταζητούμενος από τις ΗΠΑ Έντουαρντ Σνόουντεν, ο οποίος είχε διοχετεύσει στον τύπο απόρρητες πληροφορίες της CIA και NSA σχετικά με τα προγράμματα μαζικής παρακολούθησης που εφαρμόζουν οι δυο αυτές μυστικές υπηρεσίες.

Οι αυστριακές αρχές ερεύνησαν παρά τις έντονες αντιδράσεις του Μοράλες το προεδρικό αεροσκάφος, χωρίς να εντοπιστεί ο πληροφοριοδότης Σνόουντεν. Το θέμα είναι ότι πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κατόπιν αιτήματος της Ουάσιγκτον συνωμότησαν για να αναγκάσουν ένα προεδρικό αεροσκάφος, ένα διπλωματικά προστατευόμενο πολιτικό αεροσκάφος, να προσγειωθεί ούτως ώστε να του γίνει έρευνα.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η αναγκαστική προσγείωση το 2016 ενός πολιτικού αεροσκάφους της Λευκορωσίας στο Κίεβο, λίγο πριν το αεροσκάφος εξέλθει του εναέριου χώρου της Ουκρανίας. Στο αεροσκάφος βρισκόταν ένας Αρμένιος ο οποίος ήταν αντίπαλος του καθεστώτος Ποροσένκο του Κιέβου, ο Αρμένιος συνελήφθη και έκτοτε αγνοείται η τύχη του.

Δεν υπερασπιζόμαστε τον Λουκασένκο. Αλλά αν οι ηγέτες του αυτοαποκαλούμενου «ελεύθερου κόσμου» δεν ενεργούσαν όπως ακριβώς ο Λευκορώσος πρόεδρος, τουτέστιν όποτε τους βολεύει να καταπατούν διεθνείς νόμους και συμβάσεις για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους, τότε θα είχαν κάθε δικαίωμα να ομιλούν για «σοκαριστικές» και «παράνομες και εξωφρενικές» πράξεις. Άλλως καλύτερα να βουλώσουν τον οχετό περί «δημοκρατίας» και «ελευθερίας».

Εάν στην Δύση υπήρχαν ελεύθερα και επικριτικά μέσα ενημέρωσης και όχι σαν κι αυτά που ουρλιάζουν υστερικά λόγω της «ανησυχίας» τους για έναν αντιπολιτευόμενο δημοσιογράφο του καθεστώτος της Λευκορωσίας, τότε θα έπρεπε να υπήρχε η ίδια κατακραυγή το 2013 και το 2016. Συμπεριλαμβανομένων των διατυπώσεων περί «σοκαριστικής πράξης» και «εξωφρενικό και παράνομο», καθώς και του ζητήματος των κυρώσεων.

Λ. Ιουστινιάνης