Το τελευταίο διάστημα οι πολίτες στην χώρα μας, αλλά και οι πολίτες των δυτικών ευρωπαϊκών χωρών, βομβαρδίζονται με πληροφορίες που έχουν ως στόχο την «κακή» Ρωσία. Ο λόγος είναι τα ηγεμονικά όνειρα κάποιων που δεν έχουν διδαχθεί τίποτε από την ιστορία και από τις σύγχρονες γεωπολιτικές εξελίξεις.

Οι προπαγανδιστές και οι πολιτικοί της αυτοαποκαλούμενης Δύσης αγνοούν το γεγονός ότι η ιστορία έχει καταφέρει ένα βαρύτατο πλήγμα θανάτου τόσο στην γαλλόφωνη όσο και στην τευτονική διεκδίκηση εξουσίας στην Ρωσία, όμως πρέπει να παραδεχθούμε ότι τόσο ο Ναπολέων όσο και ο Χίτλερ κατάφεραν μακράν περισσότερα από τους σημερινούς επιγόνους τους που ενδιαιτώνται στις Βρυξέλλες.

Αντί της Grande Armée του Ναπολέοντα και της Wehrmacht του Χίτλερ, οι επίγονοι τους παρουσιάζουν ως κυρίαρχη αντίληψη εξωτερικής πολιτικής έναντι της Ρωσίας έναν περίεργο τύπο, τον Ναβάλνι, ως επικριτή της Μόσχας και προσωπικά του Πούτιν. Ακόμη και οι επικριτές της τρέχουσας κυβερνητικής πολιτικής στο εσωτερικό της χώρας αποστασιοποιούνται από τον δήθεν αντίπαλο του Πούτιν, καθώς ουδόλως θέλουν να ταυτιστούν με αυτή την γελοία φιγούρα της δυτικής προπαγάνδας, ώστε να μην αμαυρώσουν το κύρος τους.

Το βέβαιο είναι ότι όσοι κοσμούν τον εαυτό τους με συμμαχίες τύπου Ναβάλνι, είτε είναι Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή ΝΑΤΟ, έχουν ήδη χάσει τα πάντα.

Η υποκριτική επίθεση στην «κακή» Ρωσία στοχεύει τους τελευταίους μήνες τον αγωγό NordStream 2, ο οποίος μέσω Βαλτικής Θάλασσας προγραμματίζεται στο τέλος του 2021 να τροφοδοτεί την Ευρώπη με ρωσικό φυσικό αέριο, παραβλέπεται όμως το γεγονός ότι ο αγωγός TurkStream που κατέστη δυνατός και με κονδύλια από την ΕΕ θα φέρνει ρωσικό αέριο μέσω της «δημοκρατικής» Τουρκίας στην νότια Ευρώπη.

Αυτοί που έχουν ξιφουλκήσει εναντίον του NordStream 2 προτιμούν το αμερικανικό σχιστολιθικό αέριο, ενώ ταυτόχρονα θέλουν να σώσουν τους κλόουν του Κιέβου, καθώς ο NordStream 2 θα στέγνωνε τις πηγές των ολιγαρχών της Ουκρανίας και θα έβαζε σε κίνδυνο τις business της οικογένειας Μπάιντεν.

Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι η εξωτερική πολιτική της ΕΕ έναντι της Ρωσίας στέκεται γυμνή μπροστά στον καθρέπτη, ένα είδωλο που πέρα από γυμνό έχει και χαρακτηριστικά νάνου, η συλλογική τύφλωση και η παθολογική υπερεκτίμηση έναντι του αντιπάλου του πολιτικού προσωπικού της οδηγεί μετά βεβαιότητας στην ήττα ή τουλάχιστον στην οπισθοχώρηση.

Η συγκρουσιακή πορεία που ακολουθεί η ΕΕ αναγκάζει την Ρωσία να προγραμματίζει την διακοπή των σχέσεων με τις Βρυξέλλες, κάτι που δείχνει ότι η κατάσταση είναι πολύ επισφαλής. Η σημερινή εξωτερική πολιτική των Βρυξελλών έναντι της Ρωσίας ομοιάζει με ένα νάνο που νομίζει ότι είναι μεγάλος και τρανός, επειδή βλέπει την μακριά σκιά του σε συγκεκριμένη θέση του ήλιου.

Μπορεί ο άνθρωπος σύμφωνα με τους στοίχους του Πινδάρου να είναι «σκιάς όναρ», η εξωτερική πολιτική όμως δεν μπορεί να οικοδομείται πάνω σε σκιές.

Λ. Ιουστινιάνης