Η συνέντευξη του Μπάιντεν στο κανάλι ABC, στην διάρκεια της οποίας επιτέθηκε και πρόσβαλε τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν με πρωτοφανή τρόπο για αρχηγούς κρατών, έχει ήδη συνέπειες καθώς η Μόσχα ανακάλεσε τον πρεσβευτή της από την Ουάσιγκτον. Ο Αμερικανός πρόεδρος επιτέθηκε στον Ρώσο ομόλογο του όπως κανένας πρόεδρος δεν έχει κάνει στο παρελθόν με έναν Ρώσο ή Σοβιετικό ηγέτη, ακόμη και στις χειρότερες περιόδους του Ψυχρού Πολέμου. Με την συνέντευξη του αυτή ο Μπάιντεν ανταποκρίθηκε σε όλες τις προσδοκίες του αμερικανοσιωνιστικού λόμπι που τον έφερε στην εξουσία, ενός λόμπι που βλέπει την Ρωσία ως τον κύριο εχθρό της παγκοσμιοποίησης.

Ας φαντασθούμε τι θα γινόταν αν ο Πούτιν είχε χαρακτηρίσει σε συνέντευξη του έναν πρόεδρο των ΗΠΑ ως «δολοφόνο», κάτι που θα ήταν απολύτως δικαιολογημένο, δεδομένου του αριθμού των ανθρώπων που σφαγιάστηκαν από αμερικανικούς πυραύλους σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου τα τελευταία 30 χρόνια, στο όνομα της «δημοκρατίας» και «ελευθερίας» (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Υεμένη).

Σε πρόσφατη ανάρτηση μας με τίτλο «Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΘΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΒΙΚΤΟΡΙΑ ΝΙΟΥΛΑΝΤ» είχαμε τονίσει ότι «η νέα ηγεσία των ΗΠΑ κατέστησε σαφές ότι θα ακολουθήσει μια εχθρική και επιθετική πολιτική κατά της Ρωσίας και προσωπικά κατά του Πούτιν.
Αυτή η πολιτική που διαμορφώνεται από τον Μπάιντεν βασίζεται στην «παγκόσμια κυριαρχία» και στην «μεγάλη επαναφορά» (Great Reset), καθώς το επιτελείο του νέου προέδρου θεωρεί ότι η Ρωσία, και η Κίνα, αποτελούν το κύριο εμπόδιο στην υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών».

Ο Μπάιντεν με την συνέντευξη του στο ABC μόχλευσε την πολιτική της παγκοσμιοποίησης στην οποία αντιτίθεται η Ρωσία. Ο Μπάιντεν βλέπει την ρωσική κυριαρχία, την ρωσική ανεξαρτησία, την ρωσική ταυτότητα και τον πολιτισμό ως απειλή για την παγκοσμιοποίηση και την δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
Στην κοσμοθεώρηση του Μπάιντεν, η Ρωσία είναι ο εχθρός του δυτικού πολιτισμού και των δυτικών «αξιών», ο εχθρός των ΗΠΑ που προωθούν την ατζέντα της αμερικανοσιωνιστικής πολιτικής. Ο Μπάιντεν επιστρέφει στην στρατηγική της παγκοσμιοποίησης, που είχε εγκαταλειφθεί επί Τραμπ, προς τέρψη του βαθέως κράτους της Ουάσιγκτον.

Η ιδεολογική αυτή προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής είναι επικίνδυνη, καθώς δεν βασίζεται σε έναν ορθολογικό υπολογισμό των συμφερόντων των ΗΠΑ, αλλά στις αυταρχικές αρχές αυτών που σχεδιάζουν την παγκοσμιοποιημένη ατζέντα. Η ατζέντα αυτή ενθαρρύνει περαιτέρω την ρωσο-κινεζική προσέγγιση, σχετικά έχουμε αναφερθεί σε ανάρτηση μας υπό τον τίτλο «Η ΠΡΟΑΛΕΙΦΟΜΕΝΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΡΩΣΙΑΣ-ΚΙΝΑΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΩΝ ΗΠΑ».

Είναι προφανές ότι η αντιπαράθεση μεταξύ μονοπολικότητας και πολυπολικότητας το επόμενο διάστημα θα οξυνθεί, αυτή την φορά ίσως βαδίζουμε προς την τελική μάχη, μια μάχη στην οποία η ΕΕ ήδη έχει τοποθετηθεί, αφού οι κύριοι ευρωπαίοι ηγέτες και η νομενκλατούρα των Βρυξελλών είναι πεπεισμένοι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης και της κατάργησης της κυριαρχίας των εθνικών κρατών. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ θα γίνεται όλο και πιο εχθρική προς την Ρωσία, με αρνητικές συνέπειες στον ευρωπαϊκό πολιτισμό και την ταυτότητα των ευρωπαϊκών λαών.
H κλιμάκωση της σύγκρουσης μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας έχει τις πλέον δυσοίωνες επιπτώσεις, καθώς δημιουργεί προοπτικές αντιπαράθεσης μεταξύ των δυο μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων του κόσμου.

Η αναδυόμενη απειλή των ΗΠΑ θα έχει εξαιρετικά αποσταθεροποιητικό αποτέλεσμα από την σκοπιά της διεθνούς και περιφερειακής ασφάλειας. Η νεορεαλιστική θεωρία των διεθνών σχέσεων κηρύσσει ότι τα κράτη βάζουν πάντα πρώτα τα συμφέροντα ασφαλείας τους, γεγονός που στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε ρεαλιστικά να οδηγήσει την Ρωσία, την Κίνα και άλλες περιφερειακές δυνάμεις να συντονίσουν την αμυντική τους αντίδραση στις απειλές του αμερικανοσιωνιστικού τόξου.

Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα ήταν πιθανώς αντίθετο με τα πραγματικά συμφέροντα των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και των συμμάχων τους.

Γ. Λιναρδής