Την Τρίτη 16 και την Τετάρτη 17 Μαρτίου, θα επαναληφθούν στην Αθήνα, οι διερευνητικές συναντήσεις μεταξύ τουρκίας και Ελλάδος.
Οι ημερομηνίες αυτές, μας παραξένεψαν αφού την 25η Μαρτίου, είναι ορισμένη η νέα Σύνοδος Κορυφής των ηγετών της Ε.Ε. δηλαδή μόλις μια εβδομάδα μετά τις συνομιλίες. Η ατζέντα των διερευνητικών συνομιλιών θα περιλαμβάνει όλα τα θέματα που θέτει η τουρκία, δηλαδή σαφώς την αποστρατικοποίηση του Αιγαίου, την μειονότητα στην Θράκη, την ΑΟΖ, κλπ.

Για το μόνο πράγμα που μπορούμε να είμαστε σίγουροι, είναι ότι οι επαφές θα λήξουν με την δέσμευση και των δυο πλευρών για νέες συνομιλίες. Έτσι, στην μετά ολίγων ημερών Σύνοδο Κορυφής, αποκλείεται να ληφθούν (τα πολυπόθητα) μέτρα εναντίον της τουρκίας, αφού οι δυο χώρες βρίσκονται σε ενεργές διερευνητικές συνομιλίες !! 
Η κυβέρνηση, ή έχει επιλέξει έτσι να κάνει «αβάντες» στην τουρκική πλευρά ή πρόκειται για μια παρέα πολιτικών νηπίων, που αδυνατούν να αντιληφθούν την σημαντικότητα τέτοιων δραματικά άστοχων ενεργειών για τα ελληνικά συμφέροντα.

Αντιστρέφοντας την κατάσταση, σε μιαν υπόθεση εργασίας, η κυβέρνηση θα μπορούσε να παραστεί (αργότερα) στις διερευνητικές και αφού έχει κερδίσει μέτρα εναντίον της τουρκίας, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως μοχλοί πίεσης στην τουρκική πλευρά.
Αυτό βεβαίως υπό την προϋπόθεση ότι οι Εταίροι, θα έπαιρναν μέτρα. Τώρα όμως, ούτε προς τους Εταίρους ασκεί πίεση, αντιθέτως μάλιστα τους δίνει διέξοδο, διότι θα είναι άτοπο να επιβληθούν μέτρα ενώ διεξάγονται συνομιλίες.

Το διπλό σφάλμα της κυβέρνησης, δημιουργεί ένα ασφυκτικό κλίμα για τον ελληνικό λαό:

Πρώτον, η κυβέρνησή, οικειοθελώς απεμπολεί την θέση ισχύος που έχει, ως μέλος της Ε.Ε. και ανοικτά απενεργοποιεί την βαρύτητα της Ε.Ε. στις συνομιλίες. Πράγμα που γενικότερα κάνει και εκτός πλαισίου συνομιλιών, αφού μετά από τόσες βίαια προκλητικές ενέργειες της τουρκίας, δεν έχει θέσει επισήμως στην Ε.Ε. ζήτημα προσβολής της Εθνικής Κυριαρχίας. Κάτι τέτοιο, θα άφηνε χωρίς καμία διέξοδο την Ένωση, και θα την υποχρέωνε να λάβει μέτρα, αφού είναι ισχυρός κανόνας της ιδρυτικής διακηρύξεώς της (μέθοδος που πρόσφατα χρησιμοποίησε η Γαλλία για την ισλαμική τρομοκρατία στο έδαφός της).

Δεύτερον, η κυβέρνηση συμμετέχει σε συνομιλίες, στις οποίες η άλλη πλευρά (τουρκία) διεκδικεί πάρα πολλά και συγκεκριμένα πράγματα και η δική μας πλευρά τίποτε!!!
Αυτός είναι και ο ορισμός της ανώφελης και κακής διαπραγμάτευσης, με απόλυτα σίγουρο αρνητικό αποτέλεσμα, κάτι που γνωρίζει όποιος επαγγελματίας έχει ασχοληθεί ποτέ με διαπραγματεύσεις.

Το είχε μάλιστα εκφράσει άψογα ο δολοφονηθείς Πρόεδρος Κέννεντυ όταν είχε πει σε δηλώσεις του:
«Δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε με ανθρώπους που λένε πως: ό,τι είναι δικό μου είναι δικό μου και ό,τι είναι δικό σου είναι διαπραγματεύσιμο».

Κι επειδή η σημειολογία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της διπλωματίας, δεν μπορούμε να προσπεράσουμε και την σημειολογία του θέματος, ότι δηλαδή σχεδόν ανήμερα της επετείου της Επαναστάσεως που οδήγησε στην απελευθέρωση της Ελλάδος, διαπραγματευόμαστε απολύτως καίρια για την Εθνική Κυριαρχία ζητήματα, με τους τούρκους.

Στην φυσική υπάρχει μια έννοια που ονομάζεται «σημείο θραύσης».
Ας προσέξουν οι υπεύθυνοι των ξένων κέντρων που μετράνε σε σωλήνες εργαστηρίων το «σημείο θραύσης» των Ελλήνων, διότι μπορεί να μας αναγκάσουν να γιορτάσουμε την Επανάσταση, με Επανάσταση.