Όλες οι νατοϊκές στρατιωτικές επιχειρήσεις και ασκήσεις δικαιολογούνται επίσημα από την Συμμαχία ως «υπεράσπιση της Ευρώπης από την ρωσική επιθετικότητα», μια δικαιολογία που απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα, καθώς οι ένοπλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της Σοβιετικής Ένωσης έχουν εξαπλωθεί στα σύνορα της Ρωσίας.

Να υπενθυμίσουμε ότι στο μεταίχμιο της διάλυσης του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπους (πατήρ) είχε συμφωνήσει με τον τότε πρόεδρο της Σοβιετικής Ένωσης Γκορμπατσόφ την μη επέκταση του ΝΑΤΟ προς την Ανατολική Ευρώπη, τουτέστιν να μην συμπεριλάβει η Συμμαχία ως νέα μέλη τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης και πρώην χώρες μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Η συμφωνία Μπους-Γκορμπατσόφ δεν τηρήθηκε ποτέ και σήμερα μόνο η Λευκορωσία και η Ουκρανία δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ, η τελευταία κατόπιν σφοδρής αντίδρασης των ρωσόφωνων αυτής της χώρας, παρ’ ότι το πραξικόπημα του ΝΑΤΟ το 2014 είχε ως στόχο την ένταξη της στην Βορειοατλαντική Συμμαχία.

Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ πρόσφατα δήλωσε ότι «οι επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας εξακολουθούν να υπάρχουν, προς τούτο πρέπει να ενισχυθούν οι διατλαντικοί δεσμοί μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης και να αυξηθεί η συνεργασία μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ».

Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι αυτές οι «επιθετικές ενέργειες» της Ρωσίας το πολύ πρόσφατο χρονικό διάστημα.

Από τις 22 Φεβρουαρίου έως τις 5 Μαρτίου διεξήχθη στο Ιόνιο Πέλαγος η νατοϊκή άσκηση «Dynamic Manta», με την συμμετοχή πολεμικών πλοίων, υποβρυχίων, αεροσκαφών από τις ΗΠΑ, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Βέλγιο, Ελλάδα και Τουρκία. (Την συμμετοχή της Ελλάδας σε άσκηση μαζί με τους Τούρκους δεν την σχολιάζουμε, ο νοών νοείτω). Σκοπός της άσκησης ήταν η καταδίωξη Ρωσικών υποβρυχίων στην Μεσόγειο, τα οποία σύμφωνα με το ΝΑΤΟ απειλούν την Ευρώπη.

Την ίδια χρονική περίοδο το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «Eisenhower» και νατοϊκά συνοδευτικά πολεμικά πλοία διεξήγαγαν επιχειρήσεις στον Βόρειο Ατλαντικό. Σκοπός της άσκησης ήταν η «επίδειξη της συνεχούς στρατιωτικής στήριξης των ΗΠΑ προς τους νατοϊκούς συμμάχους και η δέσμευση να προφυλαχθούν οι θαλάσσιες οδοί από την επιθετικότητα της Ρωσίας».
Οι επιχειρήσεις διεξήχθησαν υπό την εποπτεία του διοικητού του 6ου Αμερικανικού Στόλου ναυάρχου Eugene H. Black, ο οποίος με δηλώσεις του κατηγόρησε την Ρωσία ότι «χρησιμοποιεί τα υποβρύχια της για να βυθίσει τα πλοία που συνδέουν τις δυο πλευρές του Ατλαντικού, προκειμένου να απομονώσει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ». Υποστήριξε δε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να προετοιμαστεί για την «τέταρτη μάχη του Ατλαντικού», μετά τις μάχες των δυο Παγκοσμίων Πολέμων και του Ψυχρού Πολέμου.

Κατά την διάρκεια της άσκησης στο Βόρειο Ατλαντικό αμερικανικά στρατηγικά βομβαρδιστικά Β-1 αναπτύχθηκαν στην Νορβηγία, διεξάγοντας μαζί με νορβηγικά μαχητικά «επιχειρήσεις» στα σύνορα με την Ρωσία.
Ο σκοπός αυτής της «επιχείρησης» ήταν η «επίδειξη ετοιμότητας και ικανότητας των ΗΠΑ να υποστηρίξουν τους συμμάχους των».

Η στρατηγική του ΝΑΤΟ στην πραγματικότητα είναι να προκαλέσει αυξανόμενες εντάσεις με την Ρωσία στην Ευρώπη, προκειμένου να ενισχυθεί η επιρροή των ΗΠΑ ως όχημα του σιωνιστικού ιμπεριαλισμού στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για ένα ολοένα και πιο επικίνδυνο και αποσταθεροποιητικό παιχνίδι της Συμμαχίας, καθώς αναγκάζει την Ρωσία να ενισχυθεί στρατιωτικά για να προστατεύσει τον ζωτικό της χώρο.

Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε ως μια αμυντική-στρατιωτική συμμαχία για να προστατεύσει τα κράτη-μέλη του από τον κομμουνιστικό επεκτατισμό. Ο στόχος του ΝΑΤΟ ήταν η θωράκιση της Δυτικής Ευρώπης από μια κομμουνιστική στρατιωτική εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Παρ’ ότι η Σοβιετική Ένωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας εναντίον των οποίων δημιουργήθηκε η Βορειοατλαντική Συμμαχία αυτοδιαλύθηκαν το 1990, η αυτοδιάλυση αυτή κατά παράδοξο τρόπο οδήγησε στην διεύρυνση της Συμμαχίας και στην εγκόλπωση ενός παγκόσμιου και καθαρά επιθετικού ρόλου.

Το ΝΑΤΟ αυτοπροβάλλεται σήμερα ως παγκόσμιος προστάτης της «ειρήνης» και «δημοκρατίας».
Στην πραγματικότητα όμως είναι ένα όχημα του διεθνούς σιωνιστικού κατεστημένου. Η συμμαχία αυτή από αμυντική εξελίχθηκε σε μια μετωπική και αποσταθεροποιητική οργάνωση. Το ΝΑΤΟ στο πέρασμα των δυο τελευταίων δεκαετιών έχει αποδείξει ότι ουδόλως είναι φύλακας της «ειρήνης» και της «δημοκρατίας», αλλά η εμπροσθοφυλακή του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού.

Το ΝΑΤΟ σήμερα είναι η καλύτερη αμερικανική «επένδυση» μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε αυτό το πλαίσιο ανακαλύπτει υποθετικούς αντιπάλους και υποτιθέμενες πηγές παγκόσμιας ανασφάλειας, ούτως ώστε να δικαιολογεί στρατιωτικές επεμβάσεις σε διάφορες περιοχές και χώρες του πλανήτη.

Το σημερινό ΝΑΤΟ έχει μετατραπεί σε μια οργάνωση ελέγχου της εθνικής και λαϊκής βούλησης, η ύπαρξη του ουδόλως δικαιολογείται με την προστασία της Ευρώπης από την ρωσική επιθετικότητα.

Γ. Λιναρδής