Η υπερ-υπερηχητική στρατιωτική τεχνολογία δημιουργεί νέα δεδομένα στον ανταγωνισμό εξοπλισμών μεταξύ των υπερδυνάμεων ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας. Η νέα αυτή τεχνολογία μειώνει δραστικά τους χρόνους απόκρισης-αντίδρασης και υπονομεύει ουσιαστικά σχεδόν όλα τα υπάρχοντα συστήματα πυραυλικής άμυνας. Τα υπερ-υπερηχητικά πυραυλικά συστήματα ανήκουν στην κατηγορία εκείνων των οπλικών συστημάτων που πολύ σύντομα θα αλλάξουν την φύση του πολέμου.

Οι υπερ-υπερηχητικοί (hypersonic) πύραυλοι έχουν την δυνατότητα να καταστρέφουν στόχους πολύ γρήγορα και πολύ πιο εύκολα από οποιοδήποτε άλλο πυραυλικό σύστημα σύγχρονης τεχνολογίας. Τα υπερ-υπερηχητικά συστήματα αναπτύσσουν ταχύτητες πάνω από 5 Mach (πέντε φορές την ταχύτητα του ήχου, ήτοι 1,7 χλμ ανά δευτερόλεπτο) και έχουν ανώτατο ύψος πτήσης τα 60.000 μέτρα (200.000 πόδια). Για να επιτευχθούν οι απαιτούμενες ταχύτητες τα πυραυλικά αυτά συστήματα πετούν στην ανώτερη ατμόσφαιρα της γης πριν κτυπήσουν τους επίγειους στόχους. Αυτό σημαίνει ότι τα νέα πυραυλικά συστήματα θα πρέπει να αντέχουν σε υψηλότατες θερμοκρασίες και να είναι εξαιρετικά ευέλικτα για τον εντοπισμό των στόχων. Ο ρόλος των hypersonic συστημάτων είναι η ακριβής στόχευση με μεγάλες ταχύτητες, ικανές να διασπάσουν το επίγειο ή διαστημικό αντιπυραυλικό σύστημα του αντιπάλου. Για να κατανοήσουμε την στρατηγική σπουδαιότητα τέτοιων οχημάτων αναφέρουμε ότι οι σύγχρονοι πύραυλοι cruise αναπτύσσουν ταχύτητες μεταξύ 800 έως 1.000 χιλιομέτρων ανά ώρα, τουτέστιν 0,6 έως 0,8 Mach.

Η στρατιωτική χρήση hypersonic συστημάτων μειώνει στο ελάχιστο τον χρόνο αντίδρασης ο οποίος είναι συνδυασμός της παρατήρησης, του προσανατολισμού, της απόφασης και της πράξης, στην πραγματικότητα ο χρόνος απόφασης και πράξης μειώνεται σε μερικά δέκατα του δευτερολέπτου, κάτι στο οποίο είναι αδύνατο να αποκριθεί ο ανθρώπινος παράγοντας. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί πλέον να παίξει κάποιον ρόλο και μόνο συστήματα τεχνητής νοημοσύνης ικανά να αποφασίσουν σε κλάσματα του δευτερολέπτου θα είχαν (ίσως) δυνατότητα αντίδρασης.

Η Ρωσία η οποία πρωτοπορεί στον τομέα των υπερ-υπερηχητικών συστημάτων έχει ξεκινήσει την σειριακή παραγωγή του αντιπλοϊκού πυραύλου «Zirkon»3M22, ο οποίος αναπτύσσει ταχύτητα 5 Mach (7.400 χλμ/ώρα), έχει εμβέλεια τουλάχιστον 400 χλμ. και φέρει εκρηκτική κεφαλή 300 κιλών. Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας από τις αρχές του 2021 το Ρωσικό πολεμικό ναυτικό θα επιχειρεί έχοντας στην φαρέτρα του αυτό τον υπερ-υπερηχητικό αντιπλοϊκό πύραυλο cruise Zirkon.

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι ΗΠΑ για μεγάλο χρονικό διάστημα υπερείχαν στις θάλασσες και στους ωκεανούς του πλανήτη. Τα αεροπλανοφόρα τους, 12 ομάδες που αποτελούνται πρακτικά από άτρωτα πλοία, τους επέτρεπαν να δεσπόζουν έναντι των αντιπάλων τους και να κρατούν το σκήπτρο του ηγέτη. Τώρα όμως αυτή η κυριαρχία φτάνει στο τέλος της. Σε πρόσφατη δοκιμή που έγινε από το Ρωσικό ναυτικό με πύραυλο Zirkon αποδείχθηκε ότι ο αντιπλοϊκός αυτός πύραυλος ανέπτυξε ταχύτητα 8 Mach (περίπου 10.000 χλμ/ώρα) και κάλυψε 500 χλμ. καταστρέφοντας τον στόχο. Ο πύραυλος εκτοξεύτηκε από την φρεγάτα «Admiral Gorshkov» που βρισκόταν στην Θάλασσα Μπάρεντς και ο στόχος ένα αντικείμενο στα Βόρεια Ουράλια.

Γεγονός είναι ότι τα συστήματα ανίχνευσης πυραυλικών συστημάτων που χρησιμοποιούνται από τις ΗΠΑ είναι σε θέση να ανιχνεύουν αποτελεσματικά και με ακρίβεια απειλές που κινούνται με υποηχητική ταχύτητα. Υπό τέτοιες συνθήκες το πλήρωμα έχει αρκετό χρόνο για να δράσει, ο χρόνος αυτός κυμαίνεται από 4-6 λεπτά. Τα συστήματα ανίχνευσης Spy-1 που χρησιμοποιούνται από το αμερικανικό ναυτικό είναι σε θέση να εντοπίσουν τον πύραυλο Zirkon σε απόσταση όχι μεγαλύτερη των 350 χλμ, δηλαδή όταν η προσέγγιση του στον στόχο απέχει λιγότερο από 2 λεπτά.

Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να αποφευχθεί το χτύπημα, υπάρχει όμως χρόνος για προσευχή. Αποτελεσματικό μέσο αντίδρασης στα επιτιθέμενα υπερ-υπερηχητικά Zirkon θα μπορούσε να είναι όπλα λέιζερ ή μια τοπική πυρηνική έκρηξη, όμως το αμερικανικό ναυτικό μέχρι στιγμής δεν έχει αυτή την ικανότητα.
Για την καταστροφή ενός αντιτορπιλικού χρειάζονται 2 πύραυλοι Zirkon, για μια φρεγάτα 2-3 Zirkon. Για ένα πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο απαιτούνται 6-8 Zirkon. Μια ρωσική φρεγάτα της κλάσης «Admiral Gorshkov» φέρει 16 πυραύλους τέτοιου τύπου, θεωρητικά μια τέτοια φρεγάτα μπορεί να στείλει από 500 χλμ απόσταση στον πάτο μια αντίπαλη ομάδα κρούσης αεροπλανοφόρου.

Οι ΗΠΑ (και το ΝΑΤΟ) είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό ανυπεράσπιστες από τα υπερ-υπερηχητικά ρωσικά όπλα, επειδή αυτά δεν μπορούν λόγω μεγάλης ταχύτητας να εντοπιστούν έτσι ώστε να υπάρχει χρόνος αναχαίτισης. Σημειώνουμε ότι η ανάπτυξη ενός δορυφορικού δικτύου εντοπισμού, παρακολούθησης και αναχαίτισης υπερ-υπερηχητικών στόχων δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει πριν από τις αρχές της δεκαετίας 2030. Θυμίζουμε μετ’ επιτάσεως ότι οι αναπτυξιακές επιτυχίες των ΗΠΑ στον τομέα των υπερ-υπερηχητικών πυραύλων μέχρι στιγμής δεν είναι ενθαρρυντικές.

Τα υπερ-υπερηχητικά όπλα αυξάνουν δραματικά την στρατιωτική ικανότητα της Ρωσίας, ενισχύουν την παγκόσμια στρατηγική θέση της Μόσχας, ενώ ανοίγουν ένα νέο κύκλο στον αγώνα των εξοπλισμών. Σημαίνει επίσης το τέλος των προσπαθειών της Δύσης να περιορίσει την ανάπτυξη των ναυτικών δυνάμεων της Ρωσίας σε όλες τις θάλασσες που μέχρι πρότινος κυριαρχούσε το ναυτικό των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης επεδίωξαν να επιβάλλουν την μονοπολική ηγεμονία των αφεντικών τους και να κερδίσουν μονομερή πλεονεκτήματα έναντι της Ρωσίας. Απέτυχαν όμως παταγωδώς και τώρα βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην «παγίδα του Θουκυδίδη». Όπως αναφέρει ο πατήρ της επιστημονικής ιστορίας Θουκυδίδης, η πραγματική αιτία του Πελοποννησιακού Πολέμου ήταν «η αύξηση της αθηναϊκής δύναμης και του φόβου που αυτή προκάλεσε στην Σπάρτη».