Αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον και πολύ διεισδυτικό, βραχύ σχόλιο, που έγραψε για την ιταλική εφημερίδα «il Giornale» ο Paolo Guzzanti, ο Ρωμαίος πολύπειρος δημοσιογράφος, συγγραφέας και πρώην γερουσιαστής και βουλευτής της Ιταλικής Βουλής. Το άρθρο κοινοποιήθηκε (9/1/2021) και στον ιστότοπο «Dagospia» [Η κατασκοπεία των Dago. Στις αγγλοσαξονικές χώρες, η λέξη Dago είναι ένας υποτιμητικός όρος για την περιγραφή εν γένει των Λατίνων και ιδίως των Ιταλών].
Ο έγκριτος πολιτικός αναλυτής Guzzanti υπήρξε από την εφηβεία του πολιτικά ενεργός: Αρχικά ήταν μέλος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος έως το 1994, μετά στέλεχος στην κεντροδεξιά Forza Italia του Silvio Berlusconi (1994-2009), κατόπιν στο κeντροδεξιό Popolo della Libertà (2009) και έπειτα στο φιλελεύθερο Partito Liberale Italiano (2009-2014).

«Ο Τραμπ φεύγει από τη σκηνή, ίσως σύρθηκε από τα μαλλιά έξω από τον Λευκό Οίκο, όπως θα ήθελε η Νάνσυ Πελόζι, αλλά ο Τραμπισμός είναι μια πραγματικότητα που δεν δημιουργήθηκε από τον πρόεδρο, ο οποίος τον καλλιέργησε. Τηλεφωνώντας σε φίλους στα Μεσοδυτικά, στην Πενσυλβάνια, στην Φλώριντα, βρήκα ανθρώπους υγιείς στο μυαλό που πιστεύουν ότι υπέστησαν μια κλοπή της δημοκρατίας.

Ωστόσο, συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε τα παλιά μας ερμηνευτικά σχήματα στην Αμερική, με τα οποία δεν βγαίνουν οι λογαριασμοί. Είναι ο Τραμπ ένας κίνδυνος της ακροδεξιάς ; Κρίμα που τον ψηφίζουν οι λατινοαμερικανοί και η αφροαμερικανική μεσαία τάξη, καθώς και εργάτες και αγρότες.

Φυσικά τον μισούν οι διανοούμενοι. Όμως, εκτός από τη μείωση των φόρων και τη μείωση της ανεργίας, δεν βομβάρδισε κανέναν, αλλά μάλλον επανέφερε τα αμερικανικά στρατεύματα στο σπίτι. Ο Τζο Μπάϊντεν δεν είναι ακόμη πρόεδρος και ήδη βρίσκεται σε διαμάχη με τη Ρωσία και θα δούμε αν μπορεί να συγκρατήσει την Κίνα.

Λίγοι συνειδητοποίησαν ότι το καρναβάλι που τέλειωσε με τέσσαρες θανάτους στο Λόφο του Καπιτωλίου δεν ήταν απόπειρα πραξικοπήματος, αλλά μια αλλόκοτη υπεράσπιση της δημοκρατίας, που πολλοί Αμερικανοί πιστεύουν πως έχει καταπατηθεί.

Μεταξύ των Τραμπιστών, το εμβληματικό πρότυπο δεν είναι το μαύρο πουκάμισο*, αλλά ο ελευθεριακός επαναστάτης Yankee Doodle, μ’ ένα φτερό στο καπέλο του και την μπαρουτοθήκη στη ζώνη του.

Εξ’ ου και η ενδυμασία με τα κέρατα και το δέρμα βούβαλου, εμπνευσμένη από τους ορεινούς επαναστάτες, ωσάν σ’ εμάς (στην Ιταλία) να ήσαν μεταμφιεσμένοι ως Kαρμπονάροι. Έλεος : όλα αυτά είναι άσχημα, πάρα πολύ άσχημα.

Αλλά ας ξεχάσουμε, παρακαλώ, το φάντασμα του ναζισμού που είναι ένας εφιάλτης της κακής ευρωπαϊκής συνείδησης.»

* Αναφορά στους φασίστες «Μελανοχίτωνες»

Μετάφραση / Επιμέλεια
Μάριος Αρσένιος Λούπινος (MAL)