Τώρα που ξεκίνησε το 2021, σύμφωνα με την πολιτική ατζέντα που «κληρονομήθηκε» από το προηγούμενο έτος, ένα από τα πρώτα νομοσχέδια που θα ψηφιστούν είναι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων από τα 6 στα 12ν.μ. στην περιοχή από το ακρωτήριο Ταίναρο μέχρι το Βόρειο Ιόνιο. Θυμόμαστε βέβαια ότι, αυτές τις ενέργειες είχε εξαγγείλει ο προηγούμενος ΥπΕξ Κοτζιάς και τώρα έρχεται ο νυν, Δένδιας, να τις υλοποιήσει.

Να σημειώσουμε εδώ πως, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, δικαίωμα για μονομερή επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12ν.μ. έχει κάθε παράκτιο κράτος.
Η Ελλάδα δεν προχώρησε εδώ και δεκαετίες σε τέτοια ενέργεια, με ευθύ αποτέλεσμα τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο. Αν δηλαδή η Ελλάδα είχε προχωρήσει στην επέκταση σε 12ν.μ. θα περιορίζονταν δραστικά τα διεθνή ύδατα στην περιοχή, και θα είχαν ακυρωθεί στο μεγαλύτερο βαθμό, οι τουρκικοί «χάρτες», αμφισβητήσεις νήσων, γεωτρήσεις, θέματα υφαλοκρηπίδας ΑΟΖ κλπ.
Αυτό δεν είναι καμία φιλοσοφία, είναι βασική εξωτερική πολιτική, την οποία φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται οι Έλληνες πολιτικοί υπεύθυνοι, σε αντίθεση με τους τούρκους, οι οποίοι έσπευσαν από το 1995 να απειλήσουν την Ελλάδα με πόλεμο «casus belli» αν έκανε χρήση του διεθνώς νομικά κατοχυρωμένου δικαιώματός της. Αποδεικνύοντας έτσι ότι, η τουρκία (ή εκείνοι που την καθοδηγούν) βαδίζει βάση μακροπρόθεσμων σχεδίων και δεν ενεργεί σπασμωδικά αλλά με πρόγραμμα.

Η Ελλάδα, βαδίζοντας σε απολύτως εσφαλμένη πολιτική γραμμή, φοβικά, με κακές συμβουλές και προτροπές από «συμμάχους» δεν έχει ασκήσει το δικαίωμά της για επέκταση χωρικών υδάτων στα 12ν.μ. αλλά διαχρονικά δηλώνει ότι θα το κάνει όταν θεωρήσει ότι πρέπει. Ίσως περιμένουν να διεκδικήσουν οι τούρκοι την Σαλαμίνα…

Σε κάθε περίπτωση, η αδράνεια αυτή, αποδυναμώνει τις Ελληνικές θέσεις αφού όσο περνούν τα χρόνια οι τούρκοι διεκδικούν και περισσότερα και η εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου γίνεται όλο και περισσότερο πολύπλοκη και δύσκολή.

Το χειρότερο όμως, αυτό που αποδυναμώνει ακόμη περισσότερο τις Ελληνικές θέσεις είναι ότι στα πλαίσια των «διερευνητικών επαφών» για τα ελληνοτουρκικά που για χρόνια έκαναν οι ελληνικές κυβερνήσεις (Σημίτη-Καραμανλή-Παπανδρέου-Τσίπρα) έθεσαν το ζήτημα αυτό σε συζήτηση. Δηλαδή μόνοι μας θέτουμε σε διαπραγμάτευση αυτό που είναι de facto δικαίωμά μας. Όλοι μπορούν να καταλάβουν πόσο σοβαρό κι εναντίον μας είναι κάτι τέτοιο, όταν φτάσει η στιγμή να αποφανθούν για αυτά τα θέματα, θεσμοί όπως το Διεθνές δικαστήριο της Χάγης.

Το ζήτημα είναι κρίσιμο αλλά και απλό.
Η Ελλάδα όφειλε από δεκαετίες και σίγουρα οφείλει σήμερα, να προστατεύσει τα Ελληνικά συμφέροντα και να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12ν.μ. σε όλες τις περιοχές και όχι μόνο στο Ιόνιο και βεβαίως να χαράξει «γραμμές βάσης» παντού.

Όσο δεν το κάνει, σαφέστατα αποδέχεται ότι η τουρκία έχει λόγο στο ζήτημα και ορθώς παρεμποδίζει την Ελλάδα από την άσκηση του νομικού της δικαιώματος.
Η επέκταση μόνο στο Ιόνιο, υπογραμμίζει μια τέτοια άποψη και ισχυροποιεί τις τουρκικές θέσεις.

Κρίτων



source: slpress.gr