Η πολιτική σκηνή του Ισραήλ σήμερα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν «παχύρευστη». Υπάρχει μια σαφής κινητικότητα, μια ήπια ρευστότητα στην ηγεσία της χώρας, αλλά την ίδια στιγμή, φαίνεται να είναι σχεδιασμένη, θα λέγαμε, ρευστότητα.

Ο Νετανιάχου αποτελεί τον μακροβιότερο Πρωθυπουργό του Ισραήλ μέχρι σήμερα και έναν από τους πιο σκληροτράχηλους κι αποτελεσματικούς ηγέτες του κόμματος Λικούντ. Το προφίλ διοίκησης που έχει ακολουθήσει, από τη μια του έχει εξασφαλίσει την εξουσία (μέχρι τώρα), από την άλλη του έχει δημιουργήσει ανένδοτους εχθρούς, στην πολιτική σκηνή του Ισραήλ.

Πριν λίγο καιρό έκανε μια δήλωση που ξάφνιασε τους οπαδούς και φίλους του. Είχε δηλώσει δημόσια, αλλά σε ανεπίσημο κύκλο, πως βλέπει μόνο δύο άνδρες ικανούς να κυβερνήσουν στο Ισραήλ και αυτοί είναι οι στενότατοι συνεργάτες του, ο Ρον Ντέρμερ Πρέσβης στην Ουάσιγκτον και ο Γιόσι Κοέν επικεφαλής της Μοσάντ.
Η δήλωση είχε κάνει εντύπωση διότι ο Νετανιάχου σπάνια αναφέρεται σε θέματα διαδοχής και ποτέ χωρίς λόγο ή τυχαία. Η επιλογή των δυο συγκεκριμένων ατόμων, δεν είναι βεβαίως συμπωματική. Ο Ντέρμερ είναι από τους πιο αφοσιωμένους στον Μπίμπι συνεργάτες αλλά έχει πολλές φορές δηλώσει ότι ο χώρος του είναι η διπλωματία και δεν θα ασχοληθεί με την πολιτική.

Ο Κοέν από την άλλη, είναι προωθημένος από τον Νετανιάχου και ένας επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ, εξαιρετικά επιτυχημένος που ουσιαστικά αναβάθμισε κι αναμόρφωσε την διαβόητη Μοσάντ.
Ξεκίνησε από γυμνασιόπαιδο όταν εντάχθηκε στην θρησκευτική σιωνιστική οργάνωση νεολαίας Bnei Akiva και αφού υπηρέτησε στους αλεξιπτωτιστές, στρατολογήθηκε στην Μοσάντ το 1982, όταν ήταν φοιτητής στο Λονδίνο. Δούλεψε για πολλά χρόνια σε υπηρεσίες με χώρο ευθύνης την συλλογή πληροφοριών από το εξωτερικό και τον χειρισμό ξένων πρακτόρων.

Όταν το 2010 η Μοσάντ αποκαλύφθηκε να έχει δολοφονήσει τον πράκτορα της Χαμάς Μαχμούντ Αλ Μαμπούχ στο Ντουμπάι, με την δολοφονία να έχει βιντεοσκοπηθεί από κάμερες ασφαλείας, ο Νετανιάχου εκμεταλλεύθηκε το φιάσκο του τότε Αρχηγού Πάρντο για να προωθήσει τον δικό του άνθρωπο Κοέν στην θέση του αναπληρωτή Διευθυντή της Μοσάντ. Σημειώστε εδώ ότι το βασικό πρόβλημα του Ισραήλ δεν ήταν η αποκάλυψη ότι η Μοσάντ διενεργεί δολοφονίες σε ξένα κράτη, αλλά ότι αποκαλύφθηκαν τα πρόσωπα μιας πολυάριθμης ομάδας εκτελεστών. Ο Κοέν μάλιστα είχε κάνει τότε την δήλωση: «Για εσάς φαίνεται διασκεδαστικό, όταν στο Instagram, το κινητό σας μπορεί να αναγνωρίζει πρόσωπα αλλά προσπαθήστε να φανταστείτε σε ποιο κόσμο λειτουργεί το επιχειρησιακό προσωπικό της Μοσάντ, οι πολεμιστές της Μοσάντ».

Όταν ανέλαβε την Διεύθυνση της υπηρεσίας, ενισχύθηκε από τον Νετανιάχου με εκτεταμένο προϋπολογισμό, αναδιάρθρωση του προσωπικού και των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του.
Η Μοσάντ υπό τον Γιόσι Κοέν φέρεται να εκτέλεσε τον Ιρανό πυρηνικό φυσικό Φαχριζαντέχ, να έκανε την επίθεση στην Τυνησία κατά του μηχανικού drones της Χαμάς Αλ Ζαγάουρι, να έκλεψε από την Τεχεράνη πυρηνικά αρχεία του Ιράν, σε νυχτερινή επιδρομή σε εγκαταστάσεις, μιαν επιχείρηση που όπως μάλιστα διέρρευσε στον Τύπο, επέβλεπε προσωπικά ο Κοέν. Ακόμη η Μοσάντ έχει υπερηφανευθεί (μέσω ανώνυμου αξιωματικού της) ότι κατά το lockdown υφάρπαξε (ευγενικότερη λέξη του έκλεψε) από άλλα κράτη ιατρικό εξοπλισμό, όπως αναπνευστήρες και μάσκες αφού στο Ισραήλ, ο αντιπολιτευτικός στον Νετανιάχου Τύπος, είχε βάσιμα αποκαλύψει ότι η Μοσάντ χρησιμοποίησε «στρατηγικά κεφάλαια» για να αποκτήσει τον εξοπλισμό.

Η βασική καινοτομία που εισήγαγε ο Κοέν στο επιχειρησιακό μοντέλο της Μοσάντ, ήταν ότι τις αποστολές στο εξωτερικό δεν αναλαμβάνουν πλέον Ισραηλίτες αλλά κυρίως ξένες μισθοφορικές ομάδες. Στην περίπτωση της Τυνησίας, έχει αποκαλυφθεί ότι πιθανότατα χρησιμοποιήθηκαν Βόσνιοι.

Όμως ο Γιόσι Κοέν, δεν περιορίζεται στον εξαιρετικά επικίνδυνο μικρόκοσμο των μυστικών υπηρεσιών. Είναι μια πολύπλευρη προσωπικότητα, ένας νέος τύπος κατασκόπου με πολιτική άποψη, που βάσιμα επηρεάζει την κυβέρνηση Νετανιάχου και προφανώς και άλλους κύκλους. Εκμεταλλευόμενος την πολύχρονη πείρα και τις διασυνδέσεις του σε όλο τον κόσμο, σε συνδυασμό με την εξαιρετικά ευαίσθητη πληροφόρηση που είναι σε θέση να διαθέτει, φαίνεται να έχει σχηματίσει γεωπολιτική άποψη και στρατηγική, γι’ αυτό και πολλές φορές έχει πιέσει να μετακινηθεί η πρωταρχική στόχευση από το Ιράν, το οποίο δεν θεωρεί την σοβαρότερη απειλή, προς την Τουρκία (!) την οποία πιστεύει τον πραγματικό κίνδυνο του Ισραήλ στα επόμενα χρόνια.

Όπως και να έχει, αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι το Ισραήλ, σχεδόν απροκάλυπτα πλέον, όχι μόνο χρηματοδοτεί, σχεδιάζει και εκτελεί, παράνομες επιχειρήσεις μισθοφορικών εγκληματικών στοιχείων σε ξένα κράτη, αλλά και επιβραβεύει τους αρχιτέκτονες τέτοιων μηχανισμών, με την προώθησή τους στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας.

Ίσως το ερώτημα που προκύπτει από την δήλωση Νετανιάχου περι ικανότητας για ηγέτες στο Ισραήλ, δεν είναι αν ο Μπίμπι προτείνει τον Κοέν στην διαδοχή του, αλλά για πόσο καιρό ακόμη, ο Κοέν θα διατηρεί τον Νετανιάχου στην θέση του.

Κρίτων