Οι πολιτικοί σχεδόν το σύνολο τους, τα μέσα ενημέρωσης, οι επιχειρήσεις, οι διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ, ακόμη και ο Πάπας με τον Πατριάρχη εξαπλώνουν το μήνυμα της κινδυνολογίας, το μήνυμα της υστερίας και του πανικού σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Το μήνυμα αυτό σχετίζεται βέβαια με την επιδημία του κορωναϊού και είναι προφανές ότι όσοι πανικοβάλλονται, που είναι η πλειοψηφία του κόσμου, χάνουν τον έλεγχο των πράξεων τους, δεν είναι προσβάσιμοι προς ορθολογικά επιχειρήματα και επομένως μπορούν εύκολα να χειραγωγηθούν.

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί όλες αυτές οι δυνάμεις, από τον Πάπα μέχρι του ηλίθιου πολιτικάντη του ελληνικού Κοινοβουλίου, ενεργούν ως μια αξιόπιστη ενότητα και υποβάλλουν στον κόσμο μια επικίνδυνη εκτροπή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όπως είναι η υστερία και ο πανικός, καθώς ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας η κοινωνία δεν έχει πανικοβληθεί τόσο πολύ και τόσο ασυγκράτητα από τους κυβερνώντες, όσο το έτος 2020.

Η απάντηση μας στο γιατί: Επειδή η κατάρρευση του επί δεκαετίες υπάρχοντος νομισματικού συστήματος που τρέφει τον σιωνιστικό καπιταλισμό και η παγκόσμια ανακάλυψη της τεχνητής νοημοσύνης, που κοστίζει εκατομμύρια θέσεις εργασίας παγκοσμίως, χρησιμοποιούνται για μια γιγαντιαία αναδιανομή του παγκόσμιου πλούτου από κάτω προς τα πάνω, κάτι που δεν μπορούσε απρόσκοπτα να εφαρμοστεί χωρίς την επιδημία του κορωναϊού και την απορρέουσα τεχνηέντως υστερία και την τροφοδότηση του πανικού.
Με την ατζέντα της υστερίας και του πανικού επωφελούνται αυτοί που θέλουν να εξαλείψουν κάθε αντίσταση στα σχέδια τους.

Ο τρόπος δράσης αυτών που βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας του σιωνιστικού καπιταλισμού και της διεθνούς πλουτοκρατίας είναι διαυγής σε αυτούς που δεν πανικοβάλλονται:
Πρώτον, η κοινωνία τίθεται από τα ΜΜΕ και τους κυβερνώντες σε ένα είδος ακαμψίας, μέσω της ολοένα επιδεινούμενης είδησης της φρίκης.
Δεύτερον, με την απαγόρευση της εργασίας απομονώνονται εκατομμύρια άνθρωποι και υποβάλλονται σε έναν άνευ προηγουμένου βομβαρδισμό παραπληροφόρησης.
Τρίτον, ο πληθυσμός που παραπληροφορείται κατά ριπάς, δέχεται τελικά δραστικό περιορισμό των ελευθεριών του.

Όλα τα ανωτέρω ισχύουν για την κινδυνολογία της εποχής μας. Αυτή η κινδυνολογία έχει ως βασική της παράμετρο τον συνδυασμό με την απορρόφηση των κραδασμών που προκαλούνται από τις οικονομικές συνέπειες της επιδημίας. Τουτέστιν δίνεται η εντύπωση, δημιουργείται ένας μύθος από τους κυβερνώντες ότι η εξουσία ανησυχεί για την ευημερία της κοινωνίας, η οποία πρέπει πάση θυσία να διατηρηθεί.

Προβάλλονται τα επιδόματα εργαζομένων, φορολογικές ελαφρύνσεις για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, νομοθετικές ρυθμίσεις και άλλα μέτρα που καθησυχάζουν σε μεγάλο βαθμό τον πληθυσμό.

Όμως τα χρονικά περιθώρια αυτής της λανθάνουσας, ψεύτικης ευημερίας στενεύουν και η κρισιμότητα της κατάστασης (με ή χωρίς εμβόλιο) οσονούπω θα φανεί, σύντομα θα υπάρξουν παγκοσμίως εκατοντάδες χιλιάδες εταιρικές καταρρεύσεις, μια άνευ προηγουμένου έκρηξη της ανεργίας, τεράστιες διαταραχές στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Η συμβολή όλων αυτών θα προκαλέσει πολιτικό και κοινωνικό σεισμό ιστορικών διαστάσεων και αναγκαστικά θα αφαιρέσει το πέπλο από τον σιωνιστικό καπιταλισμό και τους υπηρέτες του.

Η κοινωνία, εκών άκον, θα συνειδητοποιήσει ότι εξαπατήθηκε με το πρόσχημα της φροντίδας από τους πολιτικούς και τους κυβερνώντες και θα της γίνει σαφές ότι δεν είναι ο κορωναϊός που απειλεί την ζωή σε αυτό τον πλανήτη, αλλά μια παρασκηνιακή, μικροσκοπική, υπερισχυρή μειονότητα σιωνιστών πλουτοκρατών που θέλει να πάρει τον έλεγχο του πλανήτη και να οδηγήσει την ανθρωπότητα στο έρεβος ενός οικονομικού απολυταρχισμού.

Αυτό όμως με την σειρά του σημαίνει ότι ο αγώνας όλων ημών εναντίον του σιωνιστικού καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης πρέπει να συνεχιστεί με όλα τα μέσα, οι πραγματικές μάχες είναι ακόμη μπροστά μας.

Γ. Λιναρδής